انسان و حسرت های دنیا و آخرت (4)
پشیمانی و کاش های با حاصل و حسرت های بی حاصل
پشیمانی خوب است البته اگر فرد پشیمان شده در صدد جبران باشد
هر کسی به اندازه ضرری که کرده حسرت می خورد بی شک انسان در خلوت خودش بر جوانی از دست رفته اش و عمر تلف شده اش و حق و نا حق کردنش و ظلم هایی که بر خود و خانواده اش کرده حسرت می خورد
حسرت ها تنها مربوط به دنیا نیستند مگر نه اینکه یکی از نام های روز قیامت یوم الحسرة، به معنای روز اندوه و افسوس است؟( ای پیامبر آنها را انذار کن و از یک روزی بترسان که آن روز، روز حسرت است)
گرچه روز قیامت خوبان حسرت می خورند که چرا خوب تر نبودند و بدها به خاطر بدبختی هایشان حسرت می خورند اما به قول آیت الله جاودان با اشاره به فرمایش حضرت صدیقه طاهره (س) که می فرمایند شما عمل خالص به درگاه خدا بفرستید، او برای شما بهترین انتخاب را خواهد کرد کسی که خدا برایش انتخاب کند حسرت نمی خورد
روز قیامت کسانی مورد خسارت هستند که آیات خدا را تکذیب می کردند و حجاب و عفاف و حلال و حرام خدا را به تمسخر می گرفتند همین ها روز قیامت می گویند واحسرتا چرا ما در انجام امر خدا کوتاهی کردیم؟(ای وای بر من که جانب امر خدا را فرو گذاشتم و وعده‌های خدا را مسخره و استهزا نمودم)
وقتی جهنمیان آتش را می بینند می گویند که ای کاش ما می توانستیم برگردیم و تکذیب نمی کردیم ولی قرآن می فرماید: کلا و به قول استاد خفه شو که فایده ای ندارد!
وبه قول آیت الله میلانی حسرت مال کسانی است که دنیا را بر آخرت مقدم می دارند...
ادامه دارد