واقعه غدیر و حادثه عاشورا(5)
یزید عامل اصلی به شهادت رساندن امام (ع)
یزید پس از شهادت امام حسین(ع) ابن زیاد را لعنت کرد اما...
یزید در نامه هایش به ولید بن عتبه می نویسد: وقتی نامه به دست تو رسید حسین را نزد خود حاضر کن و از او برای خلافت من بیعت بگیر اگر از بیعت خود داری کرد او را به قتل برسان و سرش را براي من بفرست
یزیدِ کلافه شده می داند بیعت مردم مدینه بدون بیعت حسین(ع) هیچ مبنا و ارزشی ندارد از این رو همه ی افکارش را متوجه رجال سیاسی و در رأس همه متوجه بزرگ مردی کرده است که می داند نزد خدا و پیامبرش محبوبیت خاصی دارد وقتی امام(ع) از تصمیم یزید آگاه می شود ترجیح می دهد مدینه را به قصد مکه و خانه ی خدا ترک کند ولی پیش از خروج به زیارت قبر مطهر جدش ییامبر صـلی الله علیه و آله می روند امام در سجده ی نمازشان اشک ریزان با خدای خود صحبت می کنند خدایا! تو می دانی که من براي اصـلاح امت جّدم قیام می کنم. من براي زنده کردن امر به معروف و نهی از منکر، آماده ام تا جانم را فدا کنم. یزید می خواهد دین تو را نابود کند تا هیچ اثري از آن باقی نماند.
صحنه و لحظه ی خدا حافظی امام و یارانش با عمه ها و ام سلمه و دیگر اقوام و خویشان بسیار غم انگیز است
امام (ع) مدینه را ترک می کنند و وارد مکه می شوند ولی پس از اقامت کوتاه در مکه بنا به درخواست های مکرر اهل عراق و کوفه آهنگ خروج از مکه را اعلام می فرمایند حال تصور کنید آن همه زائر خانه خدا دلیل خروج نابهنگام امام را از هم می پرسند...
ادامه دارد