یزید عامل اصلی به شهادت رساندن امام (ع)
یزید پس از شهادت امام حسین(ع) ابن زیاد را لعنت کرد اما...
یزید در نامه هایش به ولید بن عتبه می نویسد: وقتی نامه به دست تو رسید حسین را نزد خود حاضر کن و از او برای خلافت من بیعت بگیر اگر از بیعت خود داری کرد او را به قتل برسان و سرش را براي من بفرست
یزیدِ کلافه شده می داند بیعت مردم مدینه بدون بیعت حسین(ع) هیچ مبنا و ارزشی ندارد از این رو همه ی افکارش را متوجه رجال سیاسی و در رأس همه متوجه بزرگ مردی کرده است که می داند نزد خدا و پیامبرش محبوبیت خاصی دارد وقتی امام(ع) از تصمیم یزید آگاه می شود ترجیح می دهد مدینه را به قصد مکه و خانه ی خدا ترک کند ولی پیش از خروج به زیارت قبر مطهر جدش ییامبر صـلی الله علیه و آله می روند امام در سجده ی نمازشان اشک ریزان با خدای خود صحبت می کنند خدایا! تو می دانی که من براي اصـلاح امت جّدم قیام می کنم. من براي زنده کردن امر به معروف و نهی از منکر، آماده ام تا جانم را فدا کنم. یزید می خواهد دین تو را نابود کند تا هیچ اثري از آن باقی نماند.
صحنه و لحظه ی خدا حافظی امام و یارانش با عمه ها و ام سلمه و دیگر اقوام و خویشان بسیار غم انگیز است
امام (ع) مدینه را ترک می کنند و وارد مکه می شوند ولی پس از اقامت کوتاه در مکه بنا به درخواست های مکرر اهل عراق و کوفه آهنگ خروج از مکه را اعلام می فرمایند حال تصور کنید آن همه زائر خانه خدا دلیل خروج نابهنگام امام را از هم می پرسند...
ادامه دارد