سلام بر مُحرم، ماه خون، ماهِ شهادت و ایثار (1)
سلام بر امام حسین (ع) که به ما آموخت اگر دین نداریم لا اقل آزاده باشیم،
سلام بر فرزندان و اهل بیتِ با وفای حسین(ع)
سلام بر یاران حسین(ع) چه آن ها که در بین راه به مولا پیوستند و چه آن ها که در کوفه بودند و دل به دریا زدند و از بیراهه خود را به راه راست رساندند و به معشوق پیوستند.
سلام بر شب های عاشقی،شب های وصل جانان،شب های عطر آمیز و عطر آگین محرم و سلام بر تاسوعا و عاشورا،
سلام بر علی اصغر شش ماهه و همه ی کودکان پاک طینت، آنان که دلخوش به نگاه مهربان پدر هستند و یا در آغوش مادران شان جا خوش می کنند،
سلام بر کودکان حسین(ع) که اکنون در میانه ی راه حجاز به کوفه (کربلا) دست نوازشگر پدر و عمه و عمو و برادر، آن ها را از هر ترسی و از هر غمی دور نگه می دارد.
سلام بر حضرت عباس(سلام خدا بر او باد) ماه و سقا و سپهسالار و... که در دانشگاه او تا ابد و برای همیشه ی تاریخ، درس وفاداری و اطاعت و برادری و انسانیت تدریس می شود.
سلام بر حضرت علی اکبر(درود خدا بر ایشان) و پرسش و پاسخ ماندگار پدر و پسر،که وقتی پدرش امام حسین(ع) ذکر «انالله وانا الیه راجعون» را زیر لب تکرار میکند. دلیل تکرار ذکر را می پرسد و پدرش امام حسین(ع) در نهایت آرامش از خطرات و اتفاق های سفر و به شهادت رسیدن خود و یارانش می گوید: که این راه برگشت ندارد و همه ما شهید میشویم، حضرت علیاکبر(ع) می پرسد: پدر جان،آیا ما بر حق و حقیقت هستیم؟ پاسخ میشنوند: بله ما بر حق هستیم و دشمنان ما باطل هستند» حضرت علیاکبر(ع) میگوید: دیگر باکی ندارم که جانم را از دست بدهم.
ادامه دارد