به بهانه قدر دانی از پاییز و زمستان
بهار خوب است ولی نه تا آن حد که نسبت به پاییز و زمستان بی مهری کنیم!
در وصف بهار شعرهای فراوانی سرودیم
در تعریف از بهار مطالب بسیاری نوشتیم،
پیش از آمدنش مراسم استقبال صورت دادیم،
شکوفه های درختان و رویش گل ها و چهچهه ی پرندگان را از خوش قدمی بهار دانستیم.
قلم ها و زبان ها تا توانستند مدحش گفتند و در وصف هنرنمایی های بهار نوشتند و می گفتند.
عید نوروز را از او می دانیم و به یمن آمدن عید سروده ها سرودیم و دکلمه ها گفتیم و انشاها بر کاغذ نوشتیم و سفره ها گستردیم و زیبایی ها را در قاب عید دیدیم و حتی مهربانی هایمان به همدیگر را به او نسبت دادیم و..
ولی هیچکس نگفت اگر دل به پاییز نمی سپردیم،
اگر باد پاییز درختان را نمی لرزاند
اگر سرما و ابر و باد در پاییز و زمستان نبودند درختان کی و چگونه بارور می شدند؟
گیاهان برای پراکندن گرده های خود و ادامه ی حیات،چگونه گونه هایشان را به دورترین نقطه زمین می فرستادند؟
و اگر همه ی خوبی های فصل پاییز و زمستان نبود چه کسی اکنون طعم خوش بهار را می چشید؟
سلام بر پاییز و بادهای پیام آورش،
سلام بر زمستان و سرمای پر فایده اش سلام بر بادهایی که نقش اصلی را در بارور کردنِ درختان دارند و ما نمی دانیم(ما بادهای بارورکننده رافرستادیم و از آسمان آبی فرود آوردیم وبا آن شمارا سیراب گردانیدیم در حالی که شما نمی توانستید آنرا حفظ ونگهداری نمائید)
به قول شاد روان پروین اعتصامی
باد سرد آرام بر صحرا گذشت
سبزه زاران رفتهرفته زرد گشت
تک درخت نارون شد رنگرنگ
زرد شد آن چتر شاداب قشنگ
همه ی فصل های زندگیتان پر ثمر باد.