چرا با شوخی و مزاح بیگانه ایم؟(4)
امان از جنس کفن پدر بزگ!
همانگونه که روز قبل اشاره شد آدمِ شوخ طبع و خوشخو و خوشرو و خوشگو و خنده رو نزد مردم عزیز است و عبوس و منفی هم ...
روز قبل به گریه های ممدوح اشاره کردیم که افزون بر پاداش اخروی از بین برنده ی زنگارهای دل است اما چون بحث و موضوع اصلی مان خنده است بیشتر به خنداندن و خندیدن می پردازیم
همه می دانیم خنداندن کار آسانی نیست و هرکسی هم نمی تواند لطیفه بگوید و بخنداند آدم ترش رو و عبوس و منفی هم نه می تواند بخنداند و نه بخندد او در جمع هم که باشد تنهاست
روان شناسان معتقدند شوخ طبعی و شوخی روش موثری برای مقابله با عواطف منفی از قبیل خشم، غمگینی و افسردگی است و حتی اضطرابی را که مانع آرزوست از بین می برَد افراد شوخ طبع معمولا تسلط بالایی در بداهه گویی و انتخاب کلمات و لحنِ تاثیرگذار دارند. این افراد در بازی با کلمات و داشتن حافظه ی کلامی استادند.
بعضی اهل آه و ناله اند گاهی چنان آه می کشند که اگر در خانه و یا زیر درخت باشیم هر آن احتمال می رود از آهِ عمیق او خانه آتش بگیرد و اگر در پمپ بنزین با آن ها ملاقات کنی آتش سوزی حتمی است! مادر بزرگ من چنین آدمی بود
بابا بزرگ من 22 سال از مرگش گذشته بود ما هر وقت کمی می خندیدیم و می خواستم شادی کنیم مادر بزرگم می گفت خجالت بکشید هنوز کفن پدر بزرگتان خشک نشده، باور کنید من هنوز هم نمی دانم کفنِ پدر بزرگم از چه جنسی بود که این همه سال خشک نمی شد!...
ادامه دارد