سلام بر پایه گذاران سنت های حسنه
سلام بر نیاکان و پیشینیان که میراث های ماندگارشان جاودانه مانده است
سلام بر پیشینیان که شادی بخش جشن و سرور بودند و سخاوتندانه عشق و لبخند را به ترویج و ایثار می کردند
نیاکانم را دوست دارم که دعا و نیایش و ستایش را مایه برکت می دانستند
نیاکانم را دوست دارم که هرچه را نمی خوردند(رعایت طبایع،دموی، بلغمی، سوداوی، صفراوی یا خون، زردآب، سودا و بلغم) و هر چه را نمی گفتند(تا بزرگتر بگوید)
نیاکان را دوست دارم که میراث های بزرگ و ماندگار از خود به یادگار گذاشتند از جمله شب یلدا تا بهانه ای باشد برای دعا کردن و آمین گفتن و غنیمت شمردنِ دقایقِ عمر و لحظه ها و دور هم بودن و نگاه چهره به چهره و شاد بودن و حافظ خواندن
و بهانه ای برای رعایت حرمت ها و بیشتر گوش کردن تا گفتن .
و گشودن انار دل
و بهانه ای باشد برای مهم دانستن زمان و غنیمت شمردنِ دَم و باز دَم و لحظه ها
شب چله بهانه ای است برای اندیشیدن و تفکر به نور و قدر و منزلت نور که پیشینیان عقیده داشتند از پس بلندترین شب سال (یلدا) خورشید از «نو» زاده می‌شود و طبیعت دوباره آهنگ زندگی ساز می‌کند و خرمی‌ جهان را فرا می‌گیرد و به این بهانه (زادن خورشید) نیایش می کردند
یلدا با تولد و زایش نور بر ظلمت پیروز می شود و به پاس زایش خورشید و نور و روشنایی، پیشینیان دست به دعا بر می داشتند و از ایزد یکتا برکت طلب می کردند نقش دعا در همه جا پر رنگ است...
ادامه دارد