ما و چشم انتظاری اموات!
بی تردید از دست دادن عزیزان (پدر،مادر فرزند، همسر،دوست،خویشان، همسایگان و نزدیکان) تا مدتی زندگی عادیِ بازماندگان را تحت تأثیر قرار می دهد و بازماندگان تا مدتی محدود و لو برای نگاه مردم هم شده هر شب جمعه یاد و نام عزیزانِ گمشده خود را گرامی می دارند که با مرگ شان آن همه نگاه ها و حرف ها و لبخندها و خاطراتِ با هم بودن را به دل خاک بردند.
امروز در این نوشته می خواهم از درگذشتگان تمنای بخشش کنم از اینکه برای همه ی کارهای رو مره گی و روز مرگی های خودمان برنامه داریم به غیر از گرامیداشت نام آن ها
سلام بر شما رفتگان!
شما عزیزانی که اگر انتظار و توقعِ حضور بر مزارتان را ندارید ولی حد اقل طبق آرزویی که در وقت زنده بودن تان بیان می کردید توقع دارید هر شب جمعه جهت شادی روحتان خیرات و صدقات و تلاوت و ذکر صلوات و فاتحه را از یاد نبریم اما عزیزان در گذشته! و منتظر، باور بفرمایید ما چنان غرق در دَوَندگی شده ایم که زندگی را هم از یاد برده ایم چه می گویم که خودمان را هم فراموش کرده ایم
معذرت می خواهیم از اینکه فرصت نداریم خدمت برسیم و دقایقی را در کنار خانه ابدی شما خوبان بنشینیم و آیه ای از قرآن برایتان تلاوت کنیم ما حتی محبت به زندگان را نیز از یاد برده ایم
با آنکه می دانیم چند صباح دیگر فرصتِ بودن مان در دنیا تمام می شودو با افسوس و شرمندگی به سویتان خواهیم آمد ولی باز هم در کمال شرمندگی درس عبرت نمی گیریم و از فرستادن هدیه دریغ می کنیم.افسوس
اکنون فرصت مناسبی برای ارسال هدیه به عزیزان مان است
رحم الله من یقرا فاتحه مع الصلوات
🌺اللهم صل علی محمد وآل محمد🌺