بچه های های امروز و دل نگرانی های فردا
قبل از پرداختن به موضوع،برای شادیِ روح عصر گذشته ی روستایی درود می فرستیم و یاد بازی های جمعی و اسباب بازی های خلاقیت پرور و دست ساز و خانگی را گرامی می داریم بازی هایی که اصل بود و کپی نبودند
همانگونه که اشاره شد هم بچه های قدیم خودِ خودشان بودند هم مردم آن دوره خودشان بودند بچه ها عکس های پدر و مادر و خاله و...را که نگاه می کردند چون تغییری در چهره ها مشاهده نمی شد حتی فوت شدگان را به راحتی تشخیص می دادند ولی بچه های این عصر وقتی کمی بزرگ می شوند عکس های مادر و خاله و عمه و... را که می بینند با تعجب می پرسند مامان! این عکس کیه؟مادر که می داندعمل های مختلفِ از بالا تا پایینِ صورت و سیخ و سمبه زدن، چهره وی و عمه و خاله و... را تغیر داده و متفاوت کرده سکوت می کند
سخن بر سر بازی بچه ها در زمان گذشته و زندانی شدنِ بچه های نسل حاضر در آپارتمان بود
بچه های عصر گذشته بیشتر در بیرون از خانه مشغول انواع بازی های فکری و جست و خیز بودند حتی شب ها هم که دیرتر به خانه می آمدند والدین نگرانی نداشتند بر خلاف این دوره که بچه های محبوس شده در آپارتمان که نه بازی می دانند و نه جایی برای بازی در بیرون از خانه دارند خوشبختانه آن زمان تکنو لوژی متولد نشده بود و ما از این نعمتِ زودهنگام بر خوردار نبودیم ولی از بدِ روزگار بچه های این زمانه از سن و سال کم برای دور نماندن از قافله ی بچه های فامیل باید گوشیِ گران قیمت و بزرگ به اندازه نون بربری داشته باشند!
شوربختانه کرونا هم باعث شد بچه هایی که موبایل نداشتند مجبور شدند موبایل تهیه کنند تا موفق به پیگیری درس های ناشاد شوند!