طنزِ جدی

یادم نمی رود روزی را که ننه کلو در باره زن ها گفت:خانم ها اگر حرف نگهدار خوبی نیستند ولی درد نگهدار خوبی هستند زن ها دردهای آشکار و پنهان شان را سال ها بعد بروز می دهند حتی با خود خوری و یاد آوری یک حرف تلخی که قبل ها شنیده اند دردِ قدیمی و کهنه را نو می کنند البته این حرف و نظر ننه کلو چون مستند نبود از جانبِ خاله جانِ ما به شدت رد شد خاله جان می گفت: برخی از مردان نیز در نو کردنِ درد و رنج های گذشته صد قدم از زن ها جلوترند پس دلیلی ندارد همه ی کاسه کوزه ها را سرِ زن ها بشکنیم!
ولی باید قبول کنیم که مردها بر عکس خانم ها دردهای نو را چنان بزرگ می کنند که شتر هم نمی تواند آن را حمل کننداین در حالی است که آقایان دردشان را حد اکثر بین 24 تا 48 فراموش می کنند اما زن درد نگهدار خوبی هستند!
ترس از آینده یکی دیگر از دردهای خانم هاست به همین دلیل ناگزیر می شوند در امور مردانه نظر دهند همان چیزی که آقایان حساس هستند و دخالت همسرشان را (در خرید و فروش و سرمایه گذاری و...) بر نمی تابند همین باعث می شود وقتی مرد در کاری شکست بخورد زن، با سرزنش و یاد آوری شکست یا ضرر، اجازه ندهد زخم و درد ترمیم و کهنه و فراموش شود.
یکی از دلایل لذت نبردن از زندگی در گذشته زندگی کردن و ترس از آینده است بدیهی است اگر پیوندمان را با تلخی های گذشته قطع کنیم و برای آینده ای که هنوز نیامده در خود ایجاد اضطراب نکنیم می توانیم درکِ «حال» داشته باشیم و از زندگی لذت ببریم...
ادامه دارد