فرصت ها بر گشت ناپذیرند
زمان بر گشت ناپذیر است کسی نزد پیامبر رحمت (ص) آمد عرض کرد نماز صبح امروزم قضا شد می خواهم با مال و اموالِ فراوانی که دارم جبران کنم حضرت فرمود:اگر همه ی اموالت را هم بدهی ارزش نماز صبحِ از دست رفته ات را ندارد سحر گاه فرصتی بود که از دست رفت.
آنکه به ارزش و گذر رمان توجه دارد هر گز وقت گران بهایش را ذبح و قربانی نمی کند
گوهر وقت ‏بدین تیرگی از دست مده
آخر این در گرانمایه بهایی دارد
روزی از قاب تلویزیون شاهد مصاحبه یکی از بزرگان اهل علم و اندیشه بودم وقتی از او پرسیدند اگر به کودکی بر گردید چه راهی را انتخاب می کنید ایشان فرمودند: بنده حتی یک دقیقه از عمرم را بیهوده تلف نکرده ام و اگر دو باره متولد شوم دقیقا" همین راهی را که طی کرده ام خواهم رفت پر واضح بود که جناب ایشان وقت را غیمت شمرده اند چنین انسان های با خردی هرگز حسرت راه های رفته یا نرفته را نمی خورند
سعديا دي رفت و فردا همچنان موجود نيست
در ميان اين و آن فرصت شمار امروز را
فرصت ها با شتاب می آیند و می روند زمان نه تنها بر گشت نا پذیر است که ایستایی و توقف هم ندارد خوشا به حال کسی که نه تنها حسرت ضایع کردنِ عمرش را نمی خورد بلکه خوشحال است که برای رسیدن به قله ی کمال و تقویت روح و اندیشه ی خود فرصت ها را عنیمت شمرده است...
ادامه دارد