عالمان بی عمل
آقا میرزا حسن می گوید: عمو مشتی مرادعلی خدا بیامرز همیشه با خودش زمزمه می کرد؛ چرا چیزی به زبان می‌گویید که خلاف آن عمل می‌کنید؟
عمو مشتی مراد می فرمود:عالمی که گفتار و کردارش متفاوت باشد و به آنچه می گوید عمل نکند درخت بی ثمر و شاید هم بد ثمر باشد
چو علمت با عمل انباز گردد
همه کار تو برگ و ساز گردد
هر درس خوانده ای را نمی شود با سواد و فقیه(دانا) نامید مگر اینکه علم و عملش هدفمند و در حهت عالی باشند
چو علمت بی عمل باشد سفیهی
چو باعلمت عمل باشد فقیهی
امام صادق علیه السلام فرمود: موسی پیامبر یک یار و همنشینی داشت که بسیار عالِم بود. روزی از نزد موسی غایب شد.کسی نمی دانست که او کجا رفته است تا این که موسی جریان را از جبرئیل علیه السلام پرسید.
جبرئیل به موسی گفت: او به میمون تبدیل شده است
موسی به جایگاه نمازش رفت و با گریه و زاری عرض کرد: خداوندا، او رفیق و همنشین من بود چرا چنین شد؟ خداوند فرمود: ای موسی،هر چقدر در باره ی این شخص دعا کنی من دعای تو را اجابت نمی کنم. زیرا من او را حامل علم قرار دادم ولی او علم را ضایع و تباه کرد و بر خلاف علمش عمل کرد.
عالم بی عمل نباید انتظار داشته باشد مردم او را حرمت نهند و به آنچه می گوید عمل کنند
امام صـادق (ع ) فـرمود: به راستى هنگامى که عالم به علم خودعمل نکرد, موعظه او در دل هاى مردم اثر نمى کند, همان طور که باران از روى سنگ صاف مى لغزد و در آن نفوذ نمى کند !
عمل بی‌علم خود سودی ندارد.
چو بیماری که بهبودی ندارد...
ادامه دارد