سخن خوب است که رنج آور نباشد
یعنی سخنِ حکیمانه،پاکیزه و دلنشین،شایسته وتأثیر گذار،پند آموز و مایه رشد و عاری از خشونت.
گاهی وجودمان پر می شود از آرزو که حریصانه می خواهیم دو کلمه حرف خوب و در خور و شایسته بشنویم
دل مان می خواهد کسی به یک جرعه حرفِ خوب دعوت مان کند
برخی دهانشان پر از حرف است و دلشان پر از درد برای این ها سکوت بهتر از گفتن است مگر نه این که نباید با دهان پر حرف زد؟
سخن بر سر حرف خوب است نه هر حرفی، که حرف های ارزان قیمت و بَدَل و بی فایده در بازار فراوان است
حرفِ خوب اگر تبدیل به عمل شود گره ها باز کند و درمان کننده دردها باشد و راه ها نشان دهد و بر لب ها لبخند بنشاند.
نه سخن نادرست که دل آزار و نمامی و سخن چینی و بهتان و درد آور و ...باشد
حضرت علی (ع) می فرمایدروایت کنندگان بسیارند و رعایت کنندگان اندک!
چه خوب می شد روایت می کردیم اما به صدق و عمل
دلتنگ طعم لذیذِ حرف حساب می شویم حرفی که شهد و شیرینی کلام در جان مان جان و جای گیرد و به یادگار بماند.
برخی حرف های تلخ جز دشمن سازی سودی نمی بخشند
گفتارهای ناروا بر هم زننده ارتباط و همدلی است
خیلی از دشمنی ها از حرفِ بیجا شکل می گیرند چه وصلت هایی که با یک حرف به جدایی انجامید و چه حرف های خوبی که دشمن را تبدیل به دوست کرد
به قول مولوی؛
نکته ای کان جست ناگه از زبان
همچو تیری دان که جست از آسمان
ببین تیر زبانت کجا و چه کسی را نشانه می گیرد
گاه قلبِ همسر (زن یا مرد) را نشانه می رویم و با اظهار پشیمانی می گوییم؛ دست خودم نبود!
و گاه قلب فرزندمان و ...