سلام بر  معلم،
سلام بر دوست داشتنی ترین موجود روی زمین،
سلام بر معلم که با آموزش خود بذر امید می پاشد و همچون باغبان با هرس کردنِ به موقع از نهال و درخت های باغ مراقبت می کند.
معلم عزیز!می خواستم برایت نامه بنویسم تا بلکه با تو و با  مظلومیت هایت اظهار همدردی کرده باشم
می خواستم بنویسم؛
 معلم خوب و مظلومم، باور داشته باش تا نفس دارم خود را مدیون زحمت های بی دریغ و بی چشمداشت تو می دانم و هر کجا باشم تو را به دیده احترام می بینم.
دوست دارم در هر سن و سالی که باشم همچون کودکی نو پا باز هم پای درس هایت بنشینم تا دوباره خواندن و نوشتن الف را از تو بیاموزم.
معلم خوبم! همیشه نقش تو در زندگی ام محسوس است اگر حرف خوبی می زنم یا خوب حرف می زنم و یا لبخندی به دیگران می بخشم یا وقتی قلم به دست می گیریم و خطی می نویسیم وقتی با کلامم جمعی را سر خوش می کنم همه جا رد پای تو را می بینم.
تو به دانش آموزان و شاگردانت دانش و بینش و رَوش و مَنش و همه ی خوبی ها آموختی و هدایت گرشان شدی.
روزی پیامبر اسلام(ص) فرمود علی جان!اگر یک نفر به دست تو هدایت شود از هر آنچه آفتاب بر آن می تابد ارزشمندتر است(یعنی در آسمان هستی هیچ آفتابی درخشنده تر از معلم نیست)
و چه خوب گفته اند خوب ترین قسمت بهشت میان معلمان تقسیم می شود  و ما چه زود یادمان رفت و فراموش کردیم آن همه زحمت ها و  نخستین روزهایی را که به  سختی ما را با «الف و ب» و حساب و کتاب آشنا کردی!
 در روزگار ما، معلم دارای شأن و جایگاه و افتخاری بود که هیچ دستی به آن نمی رسید مگر کسی که با درس خواندن می توانست روزی  معلم شود.
سلام بر معلم و روز معلم و مظلومیت و محرومیت های معلم.
سلام برمعلم، انسانِ قانع و صالح و صبور و وارسته ،
معلم عزیز  و گرامی! همیشه و همه جا دوستت دارم روزت مبارک دستان بوسه باران اجر کارت با یزدان، نام و یادت  جاودان.