به بهانه ی اربعین حسینی
آسمان چهل روز بر حسین خون گریه کرد
اربعین که می آید دل های حزن آلود شیعیان کربلایی می شود
اربعین یاد آور غروب غم انگیز عاشورا و بدن های قطعه قطعه ی شهداست
اربعین یعنی چهل روز جدایی زینب(س) و برادرش حسین(ع)
اربعین یاد آور شقاوت دشمن در صحنه ی کربلاست
اربعین یعنی چهل بار آفتاب داغ بر کربلا تابیده و آسمان نیز چهل روز بی حسین(ع) خون گریه کرده است
اربعین برای شیعیان یاد آور تلخ ترین خاطره هاست و برای زیتب(س) و امام سجاد(ع) یک فرصت که بی اعتباریِ و رسوا شدنِ یزید لعنت الله علیه انجامید
اربعین یعنی سلام دوباره به ستون پابرجای کاروان اسرا،زینب(س) که ھمه چیز را در کوفه و شام به گونه ای رقم زد. که عبیدالله و یزیدیان حتی تصورش را هم نداشتند
سلام بر نخستین زائر، صحابه خاص رسول خدا (ص) جابر بن عبدالله انصاری كه با بدنی خوشبو و ذكرگویان، بر قبر دردانه پیامبر حاضر گشته و از سوز دل سه بار فریاد میزند: یا حسین! یا حسین! یا حسین! و بیھوش روی زمین میافتد. عطیه، دوست جابر، او را به ھوش میآورد كه ناگھان جابر صدا میزند: آیا دوست، جواب دوست خود را نمیدھد؟ و سپس خودش جواب خودش را میدھد: چگونه جواب مرا بدھی، در حالی كه خون از رگ ھای گلویت بر سینه و شانه ات فرو ریخته و بین سر و بدنت جدایی افكنده است؟
سلام بر ولی خدا… سلام بر حسین(ع) دوستدار و محبوب و برگزیده خدا،
سلام بر بنده خالص و فرزند بنده خاص خدا، سلام بر حسین علیه السلام.
گواهی میدهم که تو به عهد خدا وفا کردی و در راه خدا جهاد کردی تا هنگام شهادتت فرا رسید
درود خدا بر شما باد و بر جسم جان پاک شما، حاضر و غایب شما، بر ظاهر و باطن شما.