با آمدنِ ماه رمضان هر کس به طریقی سفر می کند به خاطرات کودکی اش
 دلش او را مهمانِ دورانی می کند که خانه ها سفره ای داشتند به وسعت دل های به هم پیوسته و بزرگتر های خانواده آقا و خانم خانه بودند
  به روزهایی بر می گرددکه جمع شان جمع بود و حرمت ها حریم داشتند
از رمضان که می گوییم نگاهمان می رود به سوی آن همه شور و اشتیاق و خواهش های کودکانه برای روزه ی کله گنجشکی!
رمضان که می آید ما را به یاد بزرگانی می اندازد که در نبودشان تنها دلخوش خاطرات آن روزهای با هم بودن هستیم
رمضان که می آید دلتنگ  صدای  عزیزانی می شویم که سحرها با صدای گرم شان بیدار می شدیم و افطار می کردیم
رمضان که از راه می رسد یاد روزهای به یاد ماندنی می افتیم که خانواده ها پس از یک روز کار و تلاش و تحمل خستگی و گرسنگی و تشنگی با خوشرویی و محبت و مهربانی و با قناعت و سادگی گِرد و دورِ  سفره افطار می نشستند و شکر خالق می گفتند
آن ها به ما آموختند رمضان  یعنی ماه  شکیبایی پر خیر و برکت  
رمضان یعنی حرارت و گرمای سخت که گناه را می سوزاند و اثری از گناه بر جا نمی گذارد
رمضان یعنی ماه زدودن زنگارها
رمضان ماه  رها و آزاد شدن از تمایلات نفسانی و خویِ حیوانی
رمضان ماه تجارت است که  سکوت و خواب و عمل خیر و دعا و ذکر و صدقه و ...بیشترین سود را دارد
رمضان ماه دروازه ی  ورود به بندگی خداست و روزه اش سپری است در برابر آتش دوزخ
  رمضان ماه تمرینِ برای اجتناب  از غیبت،سخن چینی،زشت گویی،دروغگویی، بیهوده گویی و ریا کاری است.
ماه رمضان و اعمال سفارش شده را گرامی بدایم تا رستگار شویم  ان شاءالله