ربیع الاول، بهار ماهها و دل هاست.
ربیع الاول، بهار ماهها و دل هاست.
ربیع جلوه گریِ برکات پروردگار
و شادباش آغاز امامت حضرت مهدی (عج)
و سر آغاز برکت،میلاد رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم
و میمنت و مبارکیِ میلاد امام صادق(ع)
و هجرت «پیامبر اکرم (ص)» از مکه به یثرب که «مدینه النبی» نامیده شد.
و توصیه به غسل و ادعیه و زیارات
و دادن صدقات جهت رد مظالم
و روز ازدواج رسول خدا(صلی الله علیه وآله) با حضرت خدیجه کبری(علیها السلام) است
و گفته اند برتریِ رحمت های این ماه بر سایر ماهها همچون برتری رسول خدا(ص) بر سایر مخلوقات است
ماه ربیع یعنی پایان ماه عزا و ماتم و آغاز جشن و سرور و شادی
ربیع یعنی حیات و آغازی دیگر برای زندگی کردن و زندگی بخشیدن
ربیع یعنی احسان نمودن و خوشحال کردن دل های ناشاد و خسته و دردمند
ربیع یعنی نشاندن گل لبخند بر لب های یتیمان و مستمندان و نیازمندان و گره گشایی از کار دیگران و نگاه ویژه داشتن به خویشان
ربیع یعنی روز کاملترین هدیه ها، بزرگترین بخشش ها، شامل ترین رحمتها، برترین برکتها، زیباترین نور‌ها و مخفى‌ترین اسرار
کاش می شد به یمن قدوم مبارک ربیع، گل می کاشتیم ولی تقدیم شاخه ی گل به آن همه گلهای زیبا و رنگارنگ و خوش عطرِ ربیع، ران ملخی پیش سلیمان بردن است.
ربیع الاول را بهار ماه ها نامیده اند در این ماه با شکفته شدن گل های شادی غم ها پژمرده می شوند و غصه ها رنگ می بازند البته به قول مرحوم مشیری؛ راز خوشبختی هرکس به پراکندن اوست
آنکه شادی را پخش می کند و نشر می دهد بی گمان شاد می رید و شاد می رود.
ماه ربیع الاول بهار حیات بر شما بهار دلان و شادی بخشان مبارکباد