ماه رمضان یعنی خوبی کردن به آدم های بی نام و نشان
ماه رمضان یعنی بخشیدنِ بی چشمداشت.
ماه رمضان یعنی بازگشت کردن تا رسیدن به فطرتِ پاک
ماه رمضان یعنی غنیمت شمردن فرصتِ بدست آمده
ماه رمضان یعنی یک ماه از پله های نردبان بالا رفتن و صعود به قله
ماه رمضان یعنی رها شدن از سرگردانی های با خود بودن و بی خود بودن
ماه رمضان یعنی روز را با سکوت گذراندن و  شب را به ذکر یا رب یا رب به صبح رساندن
رمضان یعنی صرفه جویی حتی در سخن گفتن
رمضان یعنی خلاصه کردن گفتنی های  حتی ضروری
رمضان یعنی کم گوی و به جز مصلحت خویش مگوی وز آنچه بپرسند یکی بیش مگوی
رمضان یعنی آتش بس غیبت و تهمت و  کینه و حسد و...تغییر و تحول
رمضان یعنی بهانه ای برای خوب شدن و  مهربانی کردن  با همه ی بندگان خدا به ویژه با خانواده.
رمضان یعنی عبور از پوکی و رسیدن به پاکی
رمضان یعنی نشستن کنار سفره ای به وسعت بخشندگی
رمضان یعنی به یاد رفتگان بودن
رمضان یعنی قدرِ سال های گذشته و الغوث الغوث های جمعی را دانستن
رمضان یعنی درهای فراوانِ برکات و نعمات به رویمان باز شدن
رمضان یعنی گوش را بستن بر هر صدا به امید شنیدن صدای آشنا
رمضان یعنی چشم را بستن بر هر چیز به امید دیدن جلوه ای از یار
رمضان یعنی دعا کردن و شریک شدن در دعای افطار و سحر روزه داران
می دانی چرا این همه  به دعای دست جمعی سفارش شده؟چون وقتی دعا از یک نقطه به طور همزمان، راهی آسمان شود اگر حتی یک نفر انسان متقی در بین آن همه باشد بی شک  به حرمت او دعا مستجاب می شود چه برسد به تکه هایی از زمین های مقدس مثل حرم معصومین و برخی از مساجد و ...
 رمضان یعنی چشم دوختن و امید داشتن به عفو و بخشش پروردگار  و الغوث الغوث گفتن و به اصرار از او خواستن
خداوند ما را از بهره مندان و توبه کنندگان و روزه داران و خوبان این ماه قرار ده.آمین یا رب العالمین.