وصیت‌نامه سندی است که به موجب آن، فرد برای امور شرعی، شخصی و مالی خود پس از فوت تعیین تکلیف می‌کند و امری مستحب است و آمده است مؤمن کسی است که وصیت نامه اش آماده  و زیر سرش باشد بنا به فرمایش بزرگان دینی وصیت نامه نباید  طوری نوشته شود که بازماندگان بعد از مگ او  دچار فقر و تنگدستی و یا اختلاف شوند.

می نویسند؛یک نفر از مسلمانها فوت کرد، پیامبر صل الله علیه و اله و سلم بر او نماز خواند.

پس از آن حضرت پرسید: چند تا بچه دارد؟ و چه چیزی برای آنها به ارث گذاشته است.

جواب دادند: یا رسول الله! مقداری ثروت داشت، اما قبل از مردن همه را در راه خدا داد.

حضرت فرمود: اگر این را قبلا به من گفته بودید من بر این آدم نماز نمی خواندم زیرا که بچه های گرسنه و بی چیز را در اجتماع رها کرده است.

فقهاء رضوان الله علیهم می گویند:

حتی اگر وصیت می خواهی بکنی که بعد از مردن من ثروتم را در راه خدا چنین خرج کنند. وصیت به ثلث بکن، به زائد ثلث وصیت تو نافذ نیست.

تنگ سازد زندگی را خوی بد

 هم عذاب نفس می باشد یقین

 خوی بد آرد به وحشت نفس را

 می برد انس از میان مسلمین