جمعه ای دیگر از راه رسید تا بهانه ای شود برای چشم دوختن به آسمان و زمین و کوه و دریا و جنگل و کویر و همه ی آیات و نشانه های پروردگار و بهانه ای برای دعا و خواستن از حضرت دوست، پس نکوست در این روز پر فضیلت، دست ها را بالا برده و عرض کنیم:

پروردگار!به ما عطا کن دلی که بیقرار توباشد،

غمی که بهانه ی دوریِ تو را داشته باشد.

سری که اندیشه تو در آن جای گیرد.

عشقی که محبوبش تو باشی

عطا کن همسرانی شایسته برای جوانان و زندگی و سازندگی و دلبستگی و مهرورزی و عاشقی و دوست داشتن و باهم بودن را

آرامش و آسایش و رفاه و تندرستی و  قناعت و امنیت و پاکیزگیِ نفس برای مردم ایران و جهان.

ای پروردگار بزرگ و بی همتا! در این روز جمعه توفیق ده تنها تو را بخوانیم و از تو کمک به طلبیم،

ای سمیع!

ای بصیر! ای ذاتی که برایش همتایی نیست

ای خالق آفتاب و ماه روشن

ای پناهگاهِ مصیبت زده ی ترسانِ پناه جو

ای روزی دهنده ی کودک خردسال

ای پیوند دهنده ی استخوان شکسته

در این روز جمعه از تو می خواهیم به وسیله ی کلیدهای رحمت از کتاب تو و با نام های هشتگانه که بر رخ آفتاب نوشته شده است اینکه بگردانی قرآن را بهار دل ما و دافع غم و اندوهمان.

و توفیقی عنایت فرما تا حرمت جمعه را پاس بداریم و حقش را تباه نکنیم

چرا که بنا به فرمایش حضرت باقر (عليه السّلام)  آفتاب در روزى بهتر از جمعه طلوع نكرده، و هنگامى كه پرندگان در روز جمعه به يكديگر مى‌رسند به هم سلام مى‌كنند.

پس خدایا توفیق سلام و جواب سلام و روی گشاده و دست دهنده و زبان نرم و قلبی خاشع و عمل بی ریا و کمک بی منت و خُلق خوش و قناعتِ طبع و سلامت نفس به ما عطا فرما...

ادامه دارد