بهمن آباد از دریچه ی نگاه مورخین و سیاحان و گردشگران و...

خراب آباد یا  همان خرابه هایی که ما بی رغبت و  بی دقت و عبی برت، از کنارش عبور می کنیم  سال های سال مورد توجه پادشاهان و گردشگران و صنعتگران و تجار بوده است بهمن آباد زادگاه و وطن است و وطن نیز  چون جان شیرین است.

چه عشقی برتر از عشق وطن هست؟
مگر چون من ز او یا او ز من هست؟

کویرش هم بهشت و خار او گل
کجا در راه او جانم ثمن(ارزش) هست؟

در سفرنامه ها و در کتاب ملیع الشمس و ...از بهمن آباد به عنوان شهر معتبرِ قدیمی و یا روستای آباد و پر از سکنه یاد شده است، روزنامه نویس همراه ناصرالین شاه که سفرنامه ای به همین نام دارد می نویسد:...پس از آن(پادشاه) سوار بر اسب شدند از  میان خرابه های بهمن آباد که در عهد صفویه خرابه شده است گردش کردند بهمن آباد جدید ساخته اندکه سه آبادی دارد و بقعه پیری هم نزدیک بهمن آباد است می گفتند اولاد ابا صلت است و امام زاده سلطان سید حسین برادر حضرت  آنجاست...
...و همچنین در کتاب سه سفرنامه به اهتمام قدرت الله روشنی، خانوار و  سکنه هر روستا به تفکیک در کتاب خود به شرح زیر ذکر شده است؛
کَهَه(کهک) با  12 خانوار
سویز با پنجاه خانوار
بهمن آباد با 150 خانوار
مزینان با  250 خانوار
داورزن با  150 خانوار
نهالدان با 100 خانوار
کلات ها با 80 خانوار
کم یابون با 20 خانوار
بلوک مزینان یازده پارچه آبادی دارد به این قرار؛ مزینان – بهمن آباد – سویز – کهه(کهک) – داورزان(داورزن) نهاردان(نهالدان)  بقیه روستا مخروبه شده است.
ادامه دارد