مشاهیر و  مفاخرِ زادگاهمان  بهمن آباد.

شهید دکتر شریعتی در باره علامه بهمن آبادی می نویسد:

  مي گويند علامه بهمن آبادی)در علم، از اجتهاد گذشته بود و من مي گويم از علم و اجتهاد گذشته بود...

كه پس از آن، باز به همين روستاي فراموش --- كه از جاده تهران و مشهد كناره گرفته است --- باز آمد و از زندگي و مردمش كناره گرفت و به پاكي و علم و تنهايي و بي نيازي و انديشه با خويش كه ميراث اسلافش بود و از هرچه در دنيا هست جز اين به اخلافش نداد، وفادار ماند كه اين فلسفه انسان ماندن در روزگاري است كه زندگي سخت آلوده است و انسان ماندن سخت دشوار و هر روز جهادي بايد تا انسان ماند و هر روز جهادي نمي توان! كه رفته رفته، به قول فردوسي --- مرد حماسه ---- دست و پاي آهو مي گيرد، و... تهيدستي و سال نيرو... و بالاخره سقوط! و پس از او، عموي بزرگم، كه برجسته ترين شاگرد حوزه "اديب بزرگ" بود و، پس از پايان تحصيل فقه و فلسفه و به ويژه ادبيات، باز راه اجداد خويش را به سوي كوير پيش گرفت و به مزينان بازگشت.
    عالمي است سرشار از ذوق و شعر و دركي قوي و قدرت مطالعه اي خارق العاده، كه از آغاز طلبگي تاكنون بر روي كتاب بيدار است و بر روي كتاب خوابش مي رود و اين زندگي اوست، كه مدرسه قديمه اي كه سريعتمدار معروف براي جد بزرگم ساخته بود و تا سال هاي پيش طلبه داشت و سر و صداي درسي و بحثي و آمد و رفتي، امروز سوت و كور است و آن خانه اجدادي كه مرجع خلق بود و حل و عقد امور و پناه سمتديدگان و آوارگان شد تاريخ يك زندگي،...

ادامه دارد