داشتم مقامم را اندازه می کردم مقامی که تو، به من دادی، به ارزشی می اندیشیدم که از ناحیه تو به من داده شد، به عالی ترین درجه ای  فکر می کردم که جبرئیل و آن همه مقربین به آن غبطه می خورند،به گل سرسبد خلقتت فکر می کردم «انسان» به واژه ی خلیفة الله می اندیشیدم یعنی جانشین خدا در روی زمین؟یعنی خدا و انسان.در مقام های دنیایی جانشین بودن را تجربه کرده ایم جانشین کسی است که بعد از فرماندهی عالی ترین مقام را دارد از این رو از بام تا شام، در جهتِ بر آورده کردن خواسته های فرمانده ای گام بر می داریم که شاید امروز باشد و فردا نباشد در زندگی دنیایی شاهدیم این جانشین است که بر گرد فرمانده می چرخد تا یا مقام داده شده از او گرفته نشود و یا به درجه ی بالاتری برود و شوربختانه در این راه چه تملق هاکه نمی کنیم  ولی در باره ی تو،که فرمانده من خدای من رب من هستی چه بگویم که همه چیز بگونه ای دیگر رخ می نماید و این تو هستی به دنبال جانشین و خلیفه ات می گردی،(ازتفاوت دیدگاه مفسران در مسئله جانشینی می گذریم)و این تو هستی که نمی خواهی نماینده و جانشینت از مقام بالا به دره ی هولناک سقوط کند و تو هستی که می خواهی با سرانجامی خوش،مقام جانشینی زینت بخش ملاقات با تو باشد،حتی به فرشته ای که از جانب تو مأمور نوشتن حسنات و سیئات من است فرمان می دهی در نوشتنِ گناهانِ جانشین و نماینده ات شتاب نکند و حتی وعده ی جبران می دهی و من،بی توجه به مقام و موقعیتی که دارم دوباره و چند باره از جاده ی فطرت می لغزم تا می رسم به دره ی پرتگاه و هولناک،ناگهان می بینم دستی گویا مرا می گیرد و هاتفی ندا می کند بنده ام مواظب باش نیفتی،باز فرشته قلم بدست می گیرد تا گناهانم و لغزش ها و بی ادبی ها و حرمت شکنی هایم را بنویسد و دگربار تو او را از نوشتن باز می داری و خوبی های کوچک مرا نزدش بزرگ می نمایی،در حیرتم ازاین همه صبر و تحملی که پروردگارم دارد که با دیدنِ این همه مرزشکنی و بی ادبی ها،نه تنها رسوایم نمی کند که ابر و باد و مه و خورشید و فلک را برای رفاه و آسایشِ جانشین طغیانگر و عصیانگر و متمرد، خویش به گردش در می آورد،بارانِ رحمتش را برخار و گل و خس و خاشاک می بارد،علف هرز و داروی گیاهی و درخت های کوچک و بزرگِ میوه دار و بی ثمر، همه را سیراب می کند تا نشانه ای باشد برای بیدار شدنم و باز در حیرتم از این همه ناسپاسی و ناشکری های جانشین(اعْمَلُوا آلَ دَاوُدَ شُکراً وَقَلِیلٌ مِنْ عِبَادِی الشَّکورُ)و بخشش و قبول توبه از جانبِ  مافوق و فرمانده،آیا انسان از درکِ مقام جانشینی خدا بر روی زمین عاجز است یا...

پروردگارا!

به ما دیده و درک و شناختی واقع بین عطا فرما تا نعمت هایت را به درستی ببینیم و بر هر کدام از آن ها شاکر و قدر دان باشیم.