ایـــن نــغـمه را بـه نـام تـو آغـــاز می کنم         دل را بـــه ســـاز مـــطرب خود ساز می کنم

 

ای مــنـعـم نــکــو و ای واجــب الــــوجـــود        بـــهـــر فــــزون ز نـــعـمـتـت اصــــرار می کنم

 

ای رحـمـت و حـیات و نهان بین، ای خــدا         از بــــهـــر رحــمــتــت گــنـه اظـهــار می کنم

 

شـکــر کــــدام نــعـمت تــــو بـــازگـو کـنم؟        شـــرمــنـده ام گـــنــاه بــــه تـکــرار می کنم

 

وقـتـی بـه آسمان و زمـیـن مـی کنم نـگاه          بــــر ذره بـــــودن خــــــودم اقــــــرار می کنم

 

ایـــن ذره در مــقـابـل ذرات بـــــی شــمـار           بــــر هـــیــچ و پـــوچ بـــودنـم ابــرام می کنم

 

عـــالـــم تــمام محضر بـی انتهای تـوست           من بــــا چــه روی، مـحـضـرت انـکار می کنم؟

 

مـــوجـــود آسـمان و زمـین، بندگی کــنند           من بــــنــدگــی نــکــردم و پــــیـکـار می کنم

 

ســاقــی اگـر کـه کوزه و خم می دهد مرا           هــــمـــراه بـــا شـــراب وی افـــطــار می کنم

 

مــطــرب اگــر کـه سـاز کـنـد ساز بـی نـوا            من هــم چـو ذره، رقــص خـود آغـاز می کنم

 

قـــاسـم کـجـا و عـاشقی و ساغری کجا؟          کِــی بــا شـراب و شاهـدش اطعام می کنم؟