قاسـم مـلا         

البته ورود به اینگونه مباحث کار این بنده ی سراپا بی تقصیر نیست!ولی نکوست باور داشته باشیم شاید باشند کسانِ دیگری که به زبان ساده و عاری از الفاظِ عربی و عبری و هندویی و عجمی، بهتر و خالصانه تر  از من و تو  خالق شان را عبادت کنند و به مخلوق خدمتِ بی منت ارایه دهند،از کجا می دانی که او در روز حساب،قادر به پاسخ دادنِ پرسش های سخت(ازنظرتو) نیست و از این رو در صراط می لغزد و برای همیشه در جهنم می سوزد و تو بی دغدغه و تنها به وسیله ی اشک هایی که درمحرم ریخته ای و جامه ی سیاه برتن کرده ای و خرج داده ای ودعای ندبه و توسل خوانده ای کارنامه اعمالت را بدست راستت می دهند و در کاخ مجلل و از پیش تعیین شده آرام و قرار می گیری؟حاج آقای عزیز! قربان مکه رفتن های چندین باره  و شله زرد دادن و سیاه پوشیدنت بشم کمی فکر کن شایدکمی آن طرف تر غیر مسلمان و یا بی نمازهایی  باشند که خلق و خوی مسلمانی و نماز خوان و روزه گیر داشته باشند و در راه رضای خدا  بندگان او را دریابند به عبارتی شکم هایی را  سیر کنند و بدن های عریان را بپوشانند ولی من و تو در اسم مسلمان و نماز خوان باشیم و در عمل بد اخلاق و نامسلمان و بی نماز و حتی کافر باشیم!شاید از دست و زبان او همه در امان باشند ولی از دست و زبان من و تو حتی خانواده ی خودمان در امان نباشند؟چرا فکر نمی کنیم که شاید و شاید سرانجام او توفیق توبه کردن از گناه پیدا کند و ما بی توبه  از دنیا برویم؟این همه خود شیفتگی و تعریف و تمجید کردن از خودمان و ملت مان برای چیست ما که جنس خودمان را خوب تر از دیگران می شناسیم،داستان راستان مال اندوزی و دزدی های میلیاردی در تنها کشور شیعه ننگ نیست؟ پس این همه تعریف از خودمان که انسان های مذهبی و با فرهنگ و خانوادار هستیم برای چیست برای کیست؟ وقتی می بینیم و می دانیم این تعریف ها برای خودمان(آن هم با میزان بالای طلاق و تصادف و بزهکاری درکشور)قابل باور نبوده و نیست حتی خانواده ی خودمان هم باورمان نمی کنند بدیهی است آیا برای همسایه ها و دیگران می تواند مورد قبول واقع گردد؟وقتی مصاحبه ی گیتس را خواندم از خود پرسیدم؛ براستی نسل جوان امروز از وقف و موقوفات چه درکی دارد؟ خودِ شما چطور؟

این همه ادعای علم آموزی و با سواد بودن افراد جامعه(البته مدرک گرفتن) برایندش این شده که با نو و متجدد شدن،سنتِ حسنه ای،چون وقف و دهها سنت نکوی دیگر به دست فراموشی سپرده شودکاش می شد عطای این همه مدرک تحصیلی را به همراهِ باد می سپردیم و می رفت به ناکجا آباد و ای کاش به اِزمنه ی گذشته برمی گشتیم تا بلکه آدم تر و عاقل تر و منصف تر زندگی می کردیم به هرحال یاد آن همه موقوفات بخیر باد و خداوند بانیان خیرش را رحمت کناد، اکنون در زمانه ای بسر می بریم که همه چیز حتی گریه ها و خنده ها و نگاه ها و عشق ها و دردها و شادی و غصه هامان مجازی شده خدا به داد نسل های آینده برسد خیلی از سنت هامان به دست فراموشی رفت وقف هم یکی از آن هاست ولی وقتی می خوانیم و می شنویم که این سنت ها در بین دیگر ملل رواج دارد و به عبارتی آن ها عمل می کنند و ما تنها به سخن گفتن اکتفا می کنیم  غبطه و افسوس می خوریم حتی برای بیل گیتس که همسری دارد به غایت همراه و خیّر، گرچه مال و مقام و شهرت در فرهنگِ نامسلمانی چون جناب بیل گیتس  معنای دیگری دارد ولی برای درک بهتر این موضوع مصاحبه ی ایشان را با هم می خوانیم اطمینان دارم خواننده این مصاحبه، خود بخود تفاوت رفتار و کردار خودش و فرزندان و همسر نماز خوان و اهل دعا و زیارتش را با فرزندان و همسر بیل گیتس کافر بی دین و جهنمی قیاس خواهد کرد و با خود خواهد گفت:اگر او چنین کاری را می خواست با مال و اموال خود بکند آیا مورد نفرت و  عاق و عوق فرزندان و مورد تمسخر همسرش قرار نمی گرفت؟ ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا؟