از دخل و خرج که می گوییم؛ نگاه مان،به در آمدها و هزینه ها و بُعد مادی زندگی معطوف می شود و به همان میزان از بُعد معنوی مان نیز دورتر می شویم البته بی راه نرفته ایم چرا که بُعد مادی زندگی امروزه از چنان اهمیتی بر خوردار است که نمی توان آن را از نظر دور داشت،ولی مقصود ما دخل و خرج و یا بده بستان های عاطفی است.مثل؛ ابراز نکردن عشقی که به عزیز و همنوعمان داریم ،انتظار دوست داشته شدن آن هم بدون دوست داشتن دیگران، عشق و دوستی های یک طرفه، که هر کدام از این ها می تواند توازن دخل و خرج مان را به هم بریزد .حضرت رسول (ص) در کنار توصیه خانواده ها به عشق،عاطفه،مهربانی و مهرورزی،به ابراز دوستی نیز تأکید می فرمایند. این که چرا دخل و خرج عاطفی مان نامتوازن است می تواند دلایل مختلفی داشته باشد که تربیت و بافت خانوادگی، محیط،فرهنگ، بحث سنت و مدرنیته، و جهل مهمترین آن هاست.صرف نظر از پرداختن به علل نامتوازن بودن دخل و خرج عاطفی مان، بهتر است بدانیم که هیچ دلی خالی از عشق نیست و هر دهنده ی عشقی روزی گیرنده آن خواهد بود اگر دهنده ی تعریف، تحسین تشویق و کمک به دیگران باشیم برنده ی آن نیز خواهیم بود برای دریافت کردن باید ابتدا ببخشیم پس از آن که شروع به ابراز دوستی و محبت و بخشش کردیم دریافت کردنمان شروع می شود بخشش و محبت هدیه ای است که با پیمانه ی پُرتر به ما برگردانده می شود این بهانه را از خود دور کنیم که چون دیگران محبت شان را از ما دریغ کرده اند ما نیز دوستی مان را گسستیم. ادبیات کهن و غنی کشورمان مملو از ضرب المثل ها و حکایات حکیمانه ای است که کمک کردن و مهر ورزی به دیگران در آن موج می زند؛ ما باور داریم،به هردستی که بدهیم با همان دست دریافت خواهیم کرد و می دانیم؛ فوران به بیرون سببِ فوران به درون می شود کمک کننده بیشتر از گیرنده ی  کمک خشنود می شود. ما ازخصوصیات، خلق و خوی و  خوبی هایی که ثروت درونمان و بخشی از ماهستند استفاده نمی کنیم  مثل چاه پر از آبی که چون مصرفش نمی کنیم کدر،می شود و رنگش تغییر می کند این را  از دوره کودکی به یاد دارم.بهمن آباد ما مثل بسیاری از روستاهای کشورمان فاقد آب لوله کشی بود،لذا مردم با حفر چاه در گوشه ای از منزل شان و با نصب چرخ چاه و بستن ریسمان و دلو از آب چاه استفاده می کردندآن ها خوب می دانستند؛ هرچقدر از چاه آب بیشتری خارج کنند در عوض به آب زلال تر و شفاف تری دسترسی پیدا خواهند کرد.من از نزدیک شاهد این واقعیت بودم و می دیدم،هرچه آبِ بیشتری از چاه می کشیدند آب زلال تر و شفاف تر می شد در نتیجه،چنان چه به اطرافیان و کسانی که دوستشان داریم ابراز محبت و دوستی کنیم از دوستی و مهرورزی بیشتری بر خوردار خواهیم شد شفافیت قلبمان بستگی به نوع رفتارمان دارد نباید با وارد کردن سموم ضد اخلاقی، بذرهای خوب و پسندیده ی فطرمان را بخشکانیم و قلبمان را بیمار کنیم یادمان باشد؛كساني در قيامت، طرفي مي‌بندند و از عذاب مي‌رهند كه در آن روز با قلب سليم، وارد شوند. پس پسندیده آن است؛ همان طور که برای دخل و خرج مادی زندگی مان تلاش می کنیم در متوازن کردن دخل و خرج عاطفی مان نیز کوشا باشیم. ان شاءالله