الهي توفيقم ده که بيش از طلب هم دردي، هم دردي کنم.
در پست قبلی نوشتیم:بازخورد رفتار درست و غلطمان به سرعت به خودمان برمی گردد در این پست نیز ناگفته های دیگری را مطرح خواهیم کرد ایمیل های بسیار سودمندی هم در این رابطه دریافت کرده ام که بر یک نکته اتفاق نظر داشتند؛به کوه آواز خوش ده تا خوش آید.
دنيا مانند پژواك اعمال و خواست هاي ماست. اگر به جهان بگويي: "سهم منو بده..." دنيا مانند پژواكي كه از كوه برمي گردد، به تو خواهد گفت: "سهم منو بده..." و تو در كشمكش با دنيا دچار جنگ اعصاب مي شوي.اما اگر به دنيا بگويي: "چه خدمتي برايت انجام دهم؟..." دنيا هم بتو خواهد گفت: " چه خدمتي برايتان انجام دهم؟..."
*هر كس به ديگري زياني برساند يا ضربه اي به كسي بزند، بيشترين زيان را خود از آن خواهد ديد، چرا كه هركس در دادگاه عدل الهي در برابر اعمال نارواي خودش مسؤول است.به هر كاري كه دست زديد، نياز به خداوند و خدمت به مردم را در نظر داشته باشيد، زيرا اين شيوه ي زندگي معجزه آفرينان است.
*درست كارترين مردم جهان بيشترين احترام را به سوي خود جلب شده مي بينند، حتي اگر آماج بيشترين بدرفتاري ها و بي حرمتي ها قرار گيرند. تنها راه تغيير عادت ها، تكرار رفتارهاي تازه است براي آغاز هر تحول در خود، ابتدا منبع توليد ترس و نفرت را در وجود خود شناسايي و ريشه كن كنيد.
*از مهم ترين كارهايي كه به عنوان يك آدم بزرگ مي توانيد انجام دهيد، اين است كه گه گاه به شادماني دوران كودكي برگرديد. اگر مختاريد كه بين حق به جانب بودن و مهرباني يكي را انتخاب كنيد،مهرباني را انتخاب كنيد.
*انتخاب با توست، مي تواني بگوئي: صبح به خير خدا جان، يا بگوئي : خدا به خير کنه، صبح شده.بگوييد عشقم نثار کسي است که با دستپاچگي در جادهها از من سبقت ميگيرد. به کسي که در گوشه خيابان به حالت احتياج افتاده است، کمي پول بيشتري ميدهم. بين جر و بحث هاي مردم در يک سوپر مارکت ميروم و سعي ميکنم به آن محيط عشق ببرم. در قالب هزاران راه، هر روز، عبادت معنويم بخشش عشق است.
*اگر شخصيت خود را با فعاليتهاي شغلي خويش ميسنجيد، پس وقتي كار نميكنيد فاقد شخصيت هستيد.
*دروغ انفجاري مهلک است. در اعتماد به نفس تو و آينده اي که براي خود خواهي ساخت.با خود بگوييد: الهي توفيقم ده که بيش از طلب هم دردي، هم دردي کنم. بيش از آن که مرا بفهمند، ديگران را درک کنم. پيش از آن که دوستم بدارند، دوست بدارم. زيرا در عطا کردن است که مي ستانيم و در بخشيدن است که بخشيده مي شويم، و در مردن است که حيات ابدي مي يابيم.
با تشکر از سرکار خانم رسولی