دوست دارم که دوستم عیبم                همچو آئینه روبــــــــــرو گویــد

نه که چون شانه با هزار زبان                  پشت سر رفته مو به مو گوید

همه ی ما آینه را دوست صادق و بی غرض خود می دانیم صداقتش زبانزد است، آینه هرکجا باشد عزیز و دوست داشتنی است. زشتی و زیبایی مان را بی کم و زیاد، آرام و بی صدا نشانمان می دهد، فرقی نمی کند «آینه»کجا باشد؛ در اتاق، در کیف و جیب، در اتومبیل و آرایشگاه، و فرقی نمی کند که چه اندازه باشد؛ جیبی یا تاقچه ای یا تمام قد. مهم آن است که «آینه» آنچه را که «هست» نشان می دهد.آینه زن و مرد و خرد و کلان نمی شناسد با همه رو راست و یکرنگ است.پس، می تواند مطمئن ترین دوست، خاطرجمع ترین همدم و صادق ترین یار و بی غرض ترین منتقد باشد.و ... چه خوب است «آینه بودن» برای دیگران، و چه خوب است از دیگران خواستن که آینه ما باشند، دلسوز و بی غرض و نشان دهنده خوبی ها و بدی های ما و زشتی ها و زیبایی های ما، تا نه دچار غرور و کبر شویم، نه اعتماد به نفس و شخصیت و هویت خویش را از دست بدهیم.در میان رابطه ها، شاید بهترین رابطه بین انسان ها، همان «آینه بودن» است. زن و شوهر نسبت به هم، دو دوست و همکار نسبت به یکدیگر، والدین و فرزندان در ارتباط با هم، مسئولان و مدیران با زیردستان و همکاران، همه و همه اگر در مکتب «آینه»، درس صدق و بی غرضی و واقعیّت نمایی و حق گویی و صراحت را بیاموزند و به کار بندند، چه زیبا خواهد شد.«آینه ، اشیاء و سیما را همان گونه که هست و مسافت و فاصله را به همان اندازه واقعی اش می نمایاند و این است که می تواند دوستی مهربان و یاری شفیق و ناصحی رفیق و واعظی بی غرض باشد. در توصیه های حضرت علی(ع) به کمیل، چنین آمده است:مؤمن، آینه مؤمن است، چرا که در او به دقت می نگرد، نیازهایش را برطرف می سازد و حالت او را آراسته می سازد.اگر زن و شوهر با هم برخوردی صادقانه داشته باشند و آینه بودن یکدیگر را بپذیرند، کمتر شاهد بروز مناقشه و کدورت و کینه خواهند بود و اگر در سطح جامعه، افراد مختلف آینه سان و از روی خیرخواهی عیوب را به یکدیگر تذکر دهند، بی آنکه آبروریزی و هتک حیثیت و جنجال آفرینی و غوغاسالاری باشد، شاهد این همه صف بندی ها و تقابل های مخرّب نخواهیم بود.وظیفه یک مؤمن آن است که نسبت به برادر دینی اش، آینه، راهنما و عیب پوش باشد و از نگاه همان برادر به قضایا بنگرد.نکته زیبای «مؤمن، آینه مؤمن است»، اهل ذوق را برانگیخته است تا به صفات و ویژگی های آینه بنگرند و در مؤمنی هم که می خواهد آینه برادر مسلمان باشد، این خصلت ها را لازم بشمرند. از جمله به این مقایسه دقت کنید:آینه، زشتی و زیبایی انسان را بدون سر و صدا نشان می دهد. مؤمن نیز باید عیوب برادر مؤمن خود را بدون جار و جنجال به او بگوید.آینه، زشتی و زیبایی انسان را در حضورش می نمایاند، مؤمن نیز باید چنان کند.آینه، زشتی و زیبایی انسان را همان گونه و به همان اندازه که هست، نشان می دهد، مؤمن نیز باید چنین باشد.آینه، همان گونه که زشتی انسان را نشان می دهد، زیبایی او را هم در برابر چشمانش آشکار می سازد. مؤمن هم باید همین گونه عمل کند و زیبایی های برادر ایمانی خود را نیز باز گوید و مانند مگس تنها روی زخم ها ننشیند.آینه، هر اندازه زشتی و زیبایی را بهتر و روشن تر نشان دهد، ارزش بیشتری دارد، مؤمن نیز هر قدر نسبت به زشتی و زیبایی برادر مؤمن خود حساس تر باشد، ارزش افزون تری دارد.آینه، وقتی می تواند زشتی و زیبایی را به درستی نشان دهد که خودش پاک و بی غبار باشد. سخن و تذکر برادر مؤمن نیز وقتی اثرگذار است که بی غلّ و غش و صادقانه مطرح گردد. ما برای دیدن زشتی و زیبایی خود، همواره به سوی آینه می دویم، بنابراین برای فهم عیوب، کاستی ها و کمالات خود باید به برادر مؤمن مراجعه کنیم.آینه فقط ظاهر انسان را نشان می دهد. مؤمن نیز باید از تجسس و ارائه باطنِ برادر مؤمن خود پرهیز کند.آينه اگر خُرد و شكسته هم كه شود دست از صفات خود بر نمي‎دارد.آینه، هر چیز را بدون غرض و نظر نشان می دهد. برادر مؤمن هم لازم است در بازگویی زشتی و زیبایی، هدفی جز راهنمایی و ارشاد برادر مؤمن خود نداشته باشد.آينه،عيب و حسن را بدون سر و صدا مي‎گويد و فرياد نمي‎زند.آينه،خوبي و بدي را بدون واسطه بيان مي‎كندآينه،هم خوبي را نشان مي‎دهد و هم بدي را.آينه، به كمك آينه ی ديگر پشت سر انسان را نشان مي‎دهد.آينه،براي بيان خوبي يا بدي از كسي مزد نمي‎گيرد.آینه، هر اندازه بزرگ تر باشد، نقش بهتر و کامل تری را نشان می دهد. روح مؤمن نیز هر قدر بزرگ تر باشد، نقش بهتر و گسترده تری در راهنمایی برادر مؤمن خود خواهد داشت. به هر حال، اگر شاگرد آینه باشیم، اگر رابطه ما با یکدیگر همچون آینه باشد، اگر تذکرات دلسوزانه دیگران را گامی برای اصلاح عیوب خویش قرار دهیم، اگر با آینه قهر نباشیم و به جای شکستن آینه، خود را و غرور خود را بشکنیم، زندگی هامان شفاف تر و چهره روحمان زیباتر خواهد شد.اگر به همان اندازه که وقتی کسی از خاک آلود بودن لباس یا سیاه شدن چهره یا پشت و رو بودن لباس و تابه تا بودن کفشمان ما را آگاه کند، سپاسگزار او می شویم، اگر ضعف های اخلاقی و خصلت های منفی و عیوب ما را هم به ما تذکر دهد، خوشحال شویم و از او تشکر کنیم، این از نشانه های بارز رشد فکری و فرهیختگی ماست.چه عیب دارد که هم خودمان آینه باشیم، هم محیط خویش را «آینه کاری» کنیم؟ هر گاه به این مرحله از «رشد» رسیدیم که «تذکر عیب» را به عنوان هدیه، از دوست خویش بپذیریم و ممنون باشیم، «راه» را شناخته ایم. این همان «آشتی با آینه» است و چه کسی جز نادان، آینه را می شکند؟» و چه زیبا خواهد بود جامعه ای که همه، در برابر هم آینه ای زلال و بی غرض باشند و کینه ای در سینه، از آینه ها نداشته باشند،یادمان باشد آینه،معايب و محاسن همان وقت را مي‎گويد و كاري با گذشته‎ها ندارد؛زن و مرد، دوست و همکار،والدین و فرزندان، اقوام و خویشان نيز نبايد حرفهاي سالهاي گذشته را زنده كنند و باعث كدورت شوند.با استفاده از مجله بهورزشماره ۳