بیشتر رفتارها و بازی های دوران کود کی در بزرگسالی متجلی می شوند،می گویند؛ همه ی دلبستگی های مادی، اسباب بازی هایی هستند که درکودکی یا داشته ایم و یا دست این و آن دیده ایم،با این تفاوت که اکنون،متناسب با بزرگتر شدنمان وسایل بزرگتری هم در اختیارمان است،یکی از اسباب بازی هایی که کودکان، در گذشته با آن سر و کار داشتند و اکنون نیز، نقاب است نقاب بر چهره زدن و پنهان کاری یکی از همان بازی هایی است که در بزرگسالی به واقعیت می پیوندد دربازی های کودکانه وقتی نمی خواستیم شناخته شویم نقابی بر چهره می زدیم و در پس آن، رفتارهای عجیبی از خود بروز می دادیم این نقاب های ارزان قیمت درفروشگاه های کوچک و بزرگ به فروش می رسید فروشندگان نیز هیچ ابایی از خرید و فروش نقاب نداشتند.همه، اعم از فروشنده، خریدار،خانواده و همسایه ها می دانستند که کودک، برای پنهان کردن چهره ی واقعی خود نقاب بر چهره می زند، کودک چه می داند، وسیله ای که اکنون برای سرگرمی و بازی کودکانه اش از آن استفاده می کند، همراه همیشگی و جدا نشدنی اش در دوره ی جوانی و میان سالی و حتی پیری اش خواهد بود البته همه ی اسباب بازی های دوران کودکی مان را دوست داریم؛ماشین،خانه ،تفنگ ،نقاب و... ولی از میان این همه آن چه  بیشتر مورد استفاد مان قرار می گیرد نقاب است.هر وقت،به قصد کار و قرار، قصد خروج از منزل را داریم، دقت  می کنیم ،ملزومات ضروری (عینک،موبایل، ساعت،سوئیچ) و مدارک مورد نیاز مان را با خود داشته باشیم ولی نقاب این یار دیرین مان را هرگز جا نمی گذاریم .آدمها اسیر عقده های درونی هستند و می خواهند توانایی و قابلیت نداشته شان را در پس پنهان کاری به گونه ای جلوه دهند تا دیگران آن ها را باور کنند!!!. ازخانه که بیرون می آییم برای جلب اعتماد دیگران و متناسب با آدم هایی که با آن ها سرو کار داریم رفتار می کنیم به هر جهت می خواهیم خوب دیده شویمِ؛

اگر  جایی داشتن ریش برایشان مهم است؛

اگر در جای دیگری،نداشتن ریش مورد پسندشان می باشد؛

ممکن است جای دیگری میانه رو تر باشند؛

اگر ببینیم آینده ی شغلی مان در آن جا رقم بخورد ؛

اگر می خواهیم بیش از پیش موردتوجه دیگران باشیم؛

اگر خواستگاریم یا به خواستگاری مان آمده اند؛ و...

برای هر کدام ازموارد فوق، نقاب خاصی داریم که در وقت مناسب استفاده می کنیم.

از نقاب ها، بیشتر در معاملات و داد و ستدها، ازدواج پسر و دختر، در خانه برای همسر و فرزندان،در مجالس عمومی و خصوصی در تعزیه خوانی ، مداحی ، سخنرانی،حضور در مسجد، ترانه سرایی و ده ها موارد دیگر استفاده می کنیم هیچ وقت از حمل و نقل این همه نقاب خسته نمی شویم.البته انسان مایل است پنهان و تظاهر کند، او می خواهد چیزی را نشان بدهد که نیست. و آن چیزی را  که هست نشان ندهد.ما،هر لحظه با موقعیت تازه ای روبرو می شویم و هر روز از دهها نقاب استفاده می کنیم،ولی نه در همه جا چون برای آن ها که ما را می شناسند نقاب زدن هم سخت می نماید به همین لحاظ برای بعضی ها نقاب می زنیم و برای دیگری نقاب بر می داریم مثلا"احترام به بزرگترها در فرهنگ دینی و ملی ما پذیرفته شده است و آن را واجب می دانیم تا جایی که برای ورود و خروج از در و درب از او پیشی نمی گیریم ،در مجلس و محفل او را بر صدر می نشانیم به سخنش گوش فرا می دهیم و از او راهنمایی می خواهیم ولی با همین بزرگتر از خودمان، در صف نانوایی، در، ورود و خروج از مترو،  و به خصوص  وقتی که بر مرکبی سواریم یا هنگام  رانندگی در خیابان و چهار راه ها برای کسی که تا چند دقیقه پیش حرمتش می داشتیم اکنون هیچ حقی برایش قائل نیستیم و ناسزایش می گوییم این یعنی پنهان شدن در پشت نقاب و مصون ماندن از بر ملا شدن حالات درونی.

نقاب ،ماندگارترین  وسیله ی سرگرمی دوران کودکی مان چه نقش آفرینی هایی که در طول زندگی،برایمان نمی کند

چه خوب است هرچند وقت یک بار،به تماشای خودمان بنشینیم و نقاب هایمان را بشمریم و محاسبه کنیم.

امام كاظم عليه‏ السلام می فرماید :

از ما نيست كسى كه هر روز اعمال خود را محاسبه نكند تا اگر نيكى كرده از خدا بخواهد بيشتر نيكى كند و خدا را بر آن سپاس گويد و اگر بدى كرده از خدا آمرزش بخواهد و توبه نمايد.