شما در طول زندگی با افراد گوناگونی بر خورد می کنید،برخی از این افراد برخوردی بسیار جدی و خشک دارند؛به ندرت وقت خود را در اختیار شما می گذارند(وقت گذاشتن برای دیگران به معنی هدر رفت وقت نیست)و به قولی به کسی رو نمی دهند.نسبت به اطرافیان بی تفاوت اند و فکر می کنند مردم لیاقت فداکاریشان را ندارند!! این افراد ،یک دنده ،انعطاف ناپذیر و  دارای ویژگیهای خاصی هستند. آنها خودشان را با اعتماد به نفس، مطمئن، مصمم، با اراده،خونسرد و آرام می دانند.ولی قضاوت اطرافیان غیر از این را نشان می دهد.

برعکس کسانی هم هستند که برخوردی بسیار نرم و لطیف دارند تمام وقت خود را در اختیار دیگران قرا می دهند!.ازهیچ کمکی دریغ نمی کنند،حتی اگر از کار خود باز بمانند چرا که فکر می کنند،تنها وظیفه ی آن ها کمک به دیگران است ...  همان چیزی که در ضرب المثل ها آمده: نه به آن شوری شور ،نه به این بی نمکی.

گر همی خواهی كه گیرد كار نور            معتدل می باش در خیرالامور

به نظر شما کدام گروه برتر است؟!

جالب است بدانید هردو گروه در زندگی ضربه های زیادی را متحمل می شوند.گروه اول به خاطر اخلاق خشک،زندگی بسیار یک نواختی دارند و  دیگران از مصاحبت با آنان لذت نمی برند،پس آن ها را ترک می کنند زیرا آن ها را خود خواه می دانند.گروه دوم نیز مرتب در فشار انجام کارهای خود و دیگرانند و چه بسا از کارهای خود باز می مانند!! مورد سوء استفاده دیگران قرار می گیرند؛حرمت خود را از دست می دهند و در میدان زندگی مورد تهاجم قرار می گیرند... در صورتی که «خیر الامور اوسطه ها »یعنی بهترین امور ،کارهایی هستند که در آن اعتدال رعایت شود و در آن میانه باشد.

اما بهترین گروه کسانی هستند که در میانه قرار دارند. «نه» گفتن را آموخته اند،برای خود وقت کافی در نظر می گیرند .احترام متقابل را فراموش نمی کنند و در عین فداکاری بسیارشان،حساب شده عمل می کنند.این ها افرادی اجتماعی خوانده می شوند و تصویری موقر و موجه از خود در اذهان برجای می گذارند...

شما جزو کدام گروه هستید؟!