دختري با مادرش در رختخواب
دختري با مادرش در رختخــــــــــــواب
درددل مي کرد با چشمــــــــي پر آب
گفت:مادر حالم اصلا خوب نيســـت
زندگي از بهر من مطلوب نيســـت
گو چه خاکي را بريزم بر ســــــرم؟
روي دستت باد کردم مـــــــــــــــــادرم!
سن من از بيست وشش افزون شده
دل ميان سينه غرق خون شـــــــــــــده
هيچ کس مجنون اين ليلا نشـــــــــــد
شوهري از بهر من پيدا نشــــــــــــــد
غم ميان سينه شد انباشـــــــــــــته
بوي ترشي خانه را برداشــــــــــــــته!
مادرش چون حرف دختش را شنفت
خنده بر لب آمدش آهسته گفـــــــت:
دخترم بخت تو هم وا مي شــــــــــود
غنچه ي عشقت شکوفا مي شــــود
غصه ها را از وجودت دور کـــــــــــــــن
اين همه شوهر يکي را تور کــــــــــن!
گفت دختر مادر محبوب مـــــــــــــن!
اي رفيق مهربان و خوب مـــــــــــن!
گفته ام با دوستانم بارهــــــــــــــــا
من بدم مي آيد از اين کارهـــــــــــا
در خيابان يا ميان کوچــــــــــــــه ها
سر به زير و با وقارم هر کجـــــــــــــا
کي نگاهي مي کنم بر يک پــسر
مغز يابو خورده ام يا مغز خـــــــــر!؟
غير از آن روزي که گشتم همسفر
با سعيدوياسر وايضا صفــــــــــــــــر
با سه تاشان رفته بودم سينـــــما
بگذريم از مابقي ماجـــــــــــــــــــرا!
يک سري هم صحبت صادق شدم
او خرم کرد آخرش عاشق شــــدم
يک دو ماهي يار من بود و پريـــــــد
قلب من از عشق او خيري نديـــــــد
مصطفاي حاج علي اصغر شــــــــله
يک زماني عاشق من شد،بلــــــه
بعد جعفر يار من عباس بـــــــــــــود
البته وسواسي وحساس بـــــــــود
بعد ازآن وسواسي پر ادعــــــــــــــا
شد رفيقم خان داداش الميـــــــــرا
بعد او هم عاشق ماني شـــــــدم
بعد ماني عاشق هاني شـــــدم
بعدهاني عاشق نادر شـــــــــدم
بعد نادر عاشق ناصر شـــــــــدم
مادرش آمد ميان حـــــــــــــرف او
گفت: ساکت شو دگر اي فتنه جو!
گرچه من هم در زمان دختـــــــري
روز و شب بودم به فکر شوهــــري
ليک جز آن که تو را باشد پـــــــــدر
دل نمي دادم به هرکس اينقـــــــدر
خاک عالم بر سرت ،خيلي بـــــدي
درددل مي کرد با چشمــــــــي پر آب
گفت:مادر حالم اصلا خوب نيســـت
زندگي از بهر من مطلوب نيســـت
گو چه خاکي را بريزم بر ســــــرم؟
روي دستت باد کردم مـــــــــــــــــادرم!
سن من از بيست وشش افزون شده
دل ميان سينه غرق خون شـــــــــــــده
هيچ کس مجنون اين ليلا نشـــــــــــد
شوهري از بهر من پيدا نشــــــــــــــد
غم ميان سينه شد انباشـــــــــــــته
بوي ترشي خانه را برداشــــــــــــــته!
مادرش چون حرف دختش را شنفت
خنده بر لب آمدش آهسته گفـــــــت:
دخترم بخت تو هم وا مي شــــــــــود
غنچه ي عشقت شکوفا مي شــــود
غصه ها را از وجودت دور کـــــــــــــــن
اين همه شوهر يکي را تور کــــــــــن!
گفت دختر مادر محبوب مـــــــــــــن!
اي رفيق مهربان و خوب مـــــــــــن!
گفته ام با دوستانم بارهــــــــــــــــا
من بدم مي آيد از اين کارهـــــــــــا
در خيابان يا ميان کوچــــــــــــــه ها
سر به زير و با وقارم هر کجـــــــــــــا
کي نگاهي مي کنم بر يک پــسر
مغز يابو خورده ام يا مغز خـــــــــر!؟
غير از آن روزي که گشتم همسفر
با سعيدوياسر وايضا صفــــــــــــــــر
با سه تاشان رفته بودم سينـــــما
بگذريم از مابقي ماجـــــــــــــــــــرا!
يک سري هم صحبت صادق شدم
او خرم کرد آخرش عاشق شــــدم
يک دو ماهي يار من بود و پريـــــــد
قلب من از عشق او خيري نديـــــــد
مصطفاي حاج علي اصغر شــــــــله
يک زماني عاشق من شد،بلــــــه
بعد جعفر يار من عباس بـــــــــــــود
البته وسواسي وحساس بـــــــــود
بعد ازآن وسواسي پر ادعــــــــــــــا
شد رفيقم خان داداش الميـــــــــرا
بعد او هم عاشق ماني شـــــــدم
بعد ماني عاشق هاني شـــــدم
بعدهاني عاشق نادر شـــــــــدم
بعد نادر عاشق ناصر شـــــــــدم
مادرش آمد ميان حـــــــــــــرف او
گفت: ساکت شو دگر اي فتنه جو!
گرچه من هم در زمان دختـــــــري
روز و شب بودم به فکر شوهــــري
ليک جز آن که تو را باشد پـــــــــدر
دل نمي دادم به هرکس اينقـــــــدر
خاک عالم بر سرت ،خيلي بـــــدي
ارسالی از حمیده خانم وتشکر از ایشان http://www.neyayesh1994.blogfa.com
+ نوشته شده در جمعه یکم بهمن ۱۳۸۹ ساعت ۱۲:۳ ق.ظ توسط قـــاسم بهمـن آبادی
|