لحظه ها وثانیه ها

تیک تیک ساعت، زمان را با عقربه هایش که در کشاکش امروز وفردا گرفتار است به ما نشان می دهد.بدترین ضرب المثل وارداتی انگلیسی این است که وقت را همچون طلا می دانیم.من از دوره ی نو جوانی از مقایسه وقت با طلا تنفر داشتم در باب قدر ومنزلت وقت وگره زدن آن به استفاده ی از دوران جوانی وبه غفلت نگذراندن واینکه هر کس امروز ودیروزش مساوی ومانند هم باشد زیان کرده است واینکه خداوند به زمان (والعصر) قسم می خورد ودهها موضوع مرتبط با آن بارها وبارها در کتب دینی وروانشناسی به بحث گذارده شده و بر قدر ومنزلت زمان تاکیدشده است ولی از ما نخواسته اند تا از زمان فقط استفاده طلایی به معنای عام داشته باشیم .بلکه طلایی ترین(به معنای خاص) دوره ی زندگی انسان را دوره ی جوانی دانسته اند که اگر ارزش زمان در این دوره دانسته شود نه تنها بر گذشته  خود حسرت نخو اهیم خورد بلکه  به سبب  استفاده ی بهینه ای که از وقت کرده ایم  مسرور وشادمان نیز خواهیم بود.تیک تیک ساعت به ما هشدار می دهد وقت گذشت ورفت ورفت و رفت  طلوع وغروب خورشید منتظر هیچ کس نمی ماندو زمان متأسفانه بر گشت نا پذیر است.به قول استاد سخن:

 ای که پنجاه رفته در خوابی   / مگر این پنج روزه دریابی

با این توصیف باید ابتدا تعریفی دقیق وصحیح از زمان داشته باشیم وبدانیم که شاد بودن حق ماست وتقسیم ثانیه ها ی شادی نیز یکی از وظایف ما است وباید با درک زمان وثانیه ها از غفلت وبی خبری ،تن پروری وبی حوصلگی،ذ بح وکشتن وقت وزمان،بپرهیزیم و شاد باشیم وشادی بخش همنوعانمان نیز