مغروران منفورانند
بدیهی است آدمی هرچه مغرورتر باشد منفورتر است
ویژگی های آدم ها مغرور در عدد نمی گنجد
بدترین ویژگی آدم ها مغرور پر توقع بودن اوست که می خواهد همه مثل او بیندیشند و بپوشند و رعایت آداب کنند
آدم مغرور زندگی را برای خود و اطرافیانش جهنم ساخته است
آدم ها مغرور اهل بحث و بگو مگو و جدل اند
آدم های مغرور اهل تحکم و دستور دادن هستند برایشان خانه و بیرون فرقی ندارد بی جهت خانواده و دیگران با دستور دادن به زحمت می اندازند
آدم های مغرور چون کسی را هم تراز خود نمی بینند با هیچکس مشورت نمی کنند
یکی از دلایل تنهایی آدم های مغرور این است که آن ها خودخواه واهل قهرهای طولانی و کینه و کش دادن هستند
آدم های مغرور بد اخلاق اند امام علی (ع) می فرماید با ارزش ترین چیزی که به شما حسب (شرف، بزرگي، فضيلت، بزرگواری)می دهد اخلاق است
کسی که حسب دارد چه ندارد؟
بارها خوانده ایم و شنیده ایم که عقل بالاترین و ارزشمندترین ثروت و جهل و حماقت بالاترین فقر است کسی که عقل و اخلاق هر دو را با هم دارد عالی ترین ثروت را از آن اوست چنین آدمی نزد همگان عزیز است همان چیزی که مغرور از آن بهره ای ندارد
مغرور به توان بازوانش می نازد نه به توانایی عقل و فکر و اندیشه اش.
به قول حضرت مولوی:
عاقل آن باشد که او با مشعله‌ست
او دلیل و پیشوای قافله‌ست
یعنی خردمند کسی است که مشعلِ هدایت به دست گرفته باشد او راهنما و پیشاهنگِ کاروان و قافله سالکان است.
ولی ناقص العقل مغرور با وجودِ آنکه اصلاَ" به راه آشنایی ندارد با اینحال ننگ و عارش می آید که به دنبالِ راهنما حرکت کند
ره نداند نه کثیر و نه قلیل
ننگش آید آمدن خَلفِ دلیل...
ادامه دارد