ما معمولا" توصیه گر و نصیحت کننده خوبی هستیم ولی در مقامِ عمل دو صد گفته را نیم کردار نیست
یادم می آید روزهایی که زنگ انشا داشتیم سعی می کردیم بهترین واژه ها را در مقام و حرمت والدین بنویسیم ولی این ها فقط روی کاغذ بود
به مناسبت روز معلم نیز زیباترین واژه ها را بکار بردیم اما و اما...
قشر مفید جامعه؛
بدیهی است انسان ها به سه دسته تقسیم می شوند؛
برخی حضور و وجودشان مؤثر است
برخی وجودشان جز شر و ضرر نیست
و برخی هم که به آن ها خنثی می گویند بود و نبودشان فرقی نمی کند که گفته اند آنکس که وجود و عدمش هر دو مساوی است...
و به قول حضرت سعدی؛
شرف نفس به جود است و کرامت به سجود
هر که این هر دو ندارد عدمش به که وجود
در این میان همه اتفاق نظر دارند که معلم وجود و بودنش مفید و ارزشمند است همین بس که پیامبر رحمت و بهترین معلم انسان ها می فرماید: خدارحمت کند معلمان را -خدایا عمرمعلمبن را زیادکن وکسب وزندگی آنها رابابرکت قراربده
دیروز که داشتم در باره روز معلم و گرامیداشت معلم می نوشتم نکاتی به ذهنم می آمد که حتی نوشتنش هم برایم سخت بود به عنوان مثال، امامان ما فرموده اند:کسی که به تو علمی بیاموزد به گردن تو حقی دارد
جامعه ای که به معلم بی احترامی کند محکوم به شکست است
فرموده اند معلم را بر صدر بنشانید
به حرف های معلم گوش دهید
معلم را بزرگ دارید
امام علی(ع) می فرماید:به هرجایی که رسیدی برای دونفر از جایت بر خیز و بایست(برای پدر ومعلم)
آیا واقعا" ما به آنچه می گوییم و می نویسیم عمل می کنیم؟ امیدوارم چنین باد!