پیشرفت سعادت است و تغییر کمال
و اگر هر دو حاصل شود فوز عظیم است
به پیشرفت کشور خودمان و دیگر کشورها اشاره کردیم و در باره ی تفاوت زندگی مردم حال و گذشته نیز نوشتیم که این دو دوره قابل قیاس نیستند اما پرسشی مطرح شد که آیا مردم دنیا به میزان پیشرفتی که داشته اند تغییر مثبت و درونی هم داشته اند؟ فرق است بین پیشرفت و تغییر که اولی را به کمک این آن و یا رونق کسب و کار و یا هر چیز دیگر می توان کسب کرد و یا یک شبِ به آن(ثروت و قدرت) دست یافت ولی تغییر از آنجا که باید جوشش درون باشد چنین نیست پیشرفت در به دست آوردن است ولی تغییر شاید از دست دادن باشد
تزکیه نفس
می گویند از عارفی پرسیدند: از این همه دعا و مراقبه به درگاه خـداونـد، چه به دست آورده‌ای؟
عارف گفت: هیچ! اما بعضی چیز‌ها را از دست داده‌ام مانند خـشـم، نگرانی،اضطراب، افسردگی، ترس از مرگ و پیری، احساس عدم امنیت ، حرص و طمع، یأس و نومیدی، حب دنیا و دنیا پرستی،حس انتقامجویی ، سخن سازی و خبر سازی،غرور و تکبر و...
نباید دلخوش به دست آوردن ها باشیم که گاهی از دست دادن ها نیز می توانند دل انگیز و راهگشا باشند آنهم برای رسیدن به کمالات و فضیلت ها و شایستگی هایی که به عنوان انسان شایستگی اش را داریم
با همین نگاه است که اگر کاری وفق مرادمان نشد و یا بارمان به مقصد نرسید می گوییم: آنچه دلم خواست نه آن شد آنچه خدا خواست همان شد...
ادامه دارد