انسان همواره در پیِ نام نیک بوده و هست
عوامل مختلفی در ماندگاری نام انسان و شریف بودنش دخالت دارند
این همه تأکید بر وقف و صدقه ی جاریه و استقبال هایی که صورت می گیرد برای جاوانگی نام و یاد است صدقه جاریه به معنای صدقه پیوسته و مستمر می باشد مانند حساب بانکی که مدام به آن حساب،سود واریز می شود
پیامبر (ص) می‌فرمایند: «هنگامی که انسان مؤمن از این دنیا می‌رود، تمامی اعمال او قطع می‌شود؛ به جز سه عمل: صدقهٔ جاریه، علمی که از خود به یادگار گذاشته است(علم،حیات و صدقه جاریه است از این رو عالم هر گز نمی میرد ) و فرزند صالحی که برایش دعا می‌کند.»
همه ی این ها و آنچه در پی خواهد آمد برای این است که انسان می داند پس از مرگ پرونده اش باز است و باید در سرای ابدی پاسخگوی اعمالی باشد که در مدت کوتاه عمر خود انجام داده است
بارها خوانده اید و شنیده اید «شش خصلت است‌که پس از مرگ مؤمن به مؤمن نفع می‏‌رساند:
فرزند صالحی که برایش طلب آمرزش کند
و قرآنی که از روی آن خوانده می‏‌شود
و چاهی که حفر می‌‏کند
و درختی که غرس می‏‌کند
و صدقه‏‌ آبی که جاری و مستمر می‌‏سازد
و سنت خوبی که پس از وی از او پیروی شود» مانند وقف کردن زمین برای مدرسه و خوابگاه و مراکز بهاشتی و کتابخانه و....
هر کدام از اعمال و موقوفات یادگارهایی هستند که قرار است برای رضای خدا و ماندگاری نام و یاد انسان باشد به قول حضرت سعدی:
سعدیا مرد نکو نام نمیرد هرگز
مرده آن است که نامش به نکویی نبرند
و به قول حضرت فردوسی؛
ز نامست تا جــــــــاودان زنده مَرد
كه مرده شود كالبــد زير گرد
همي نام جاويد بايد نه كـــام
بينداز كــام و بر افراز نام
کام ها و لذت ها همه آنی و فانی و زود گذرند از این رو انسانِ عاقل در پی جاودانگی نام است و از عنوان های عاریتی و اعتباری اجتناب می کند...
ادامه دارد