آیت الله میرزا آقا جواد تهرانی عالم مجاهد، فقيه پرهيزكار و عبد صالح خدا دارای کمالات اخلاقی بی شمار

چون مدت زیادی از رحلت آیت الله نمی گذرد مردم به ویژه مشهدی ها خاطرات و کمالات اخلاق ایشان را سینه به سینه نقل می کنند به عنوان نمونه؛

نقل می کنند در ایامی که به عنوان طلبه در حوزه تحصیل می کردند با پای برهنه از پله ها بالا می رفتند تا مبادا مزاحم دیگران شوند.

اگر مورچه ای را روی جامه اش می دید راه رفته را بر می گشتند و مورچه را به خانه و جمع مورچگان می رساندند این اتفاق بارها رخ داده است

اگر شب هنگام جلسه ی درس و بحث به طول می انجامید در هوای سرد زمستان دم درب منزل تا سحرگاه می نشستند تا برای اهل خانه ایجاد مزاحمت نکنند

ایشان هنگام حضور در جبهه جنگ کفن خود را همراه داشتند آیت الله فرموده اند؛ بارها به دوستان گفته ام، در جبهه هر کجا که شهید شوم یا بمیرم،همان جا با همین کفن مرا دفن کنید و جنازه مرا به مشهد یا جایی دیگر انتقال دهید

این انسان وارسته، با كوهي از معرفت و دانش در وصيت‏نامه خود نوشته است: جسدم را در قبرستان عمومي خارج شهر يا محل مباحي خارج شهر ـ هركجا باشد ـ دفن كنند، و به عنوان هفته و چهلم و سال برایم مجلسي بر پا نكنند. هركسي خواست براي من خودش در هر موقع طلب مغفرت مي‏نمايد، و من در اين صورت راضي و خرسند هستم. و نيز فرزندانم را وصيت مي‏كنم به رعايت تقوا و اطاعت خداوند در همه حالات زندگي‏شان. والسلام علي من اتبع الهدي.

مرقد شریف آیت الله میرزا آقا جواد تهرانی طبق وصیت شان در بهشت رضای مشهد هیچ سنگ و نوشته ای ندارد و فقط سیمان شده است

خوشبختانه خانه ابدی آیت الله همیشه زائر دارد در ضمن دفن کردن مردگان کنار قبر ایشان چندان هم ارزان و آسان نیست

این سالک وارسته و عالم ربانی در سال۱۲۸۳ شمسی در تهران متولد شد و در سه شنبه دوم آبان ماه 1368 رحلت فرمودند.