قاسـم مـلا         

فرصت سوزی یا فرصت سازی؟
گاهی فرصت ها مادی هستند مانند معامله ملک و خانه و خودرو و...
گاهی هم به انتخاب مان بر می گردد مانند انتخاب رشته تحصیلی و ازدواج و انتخاب دوست و ...که همه ی این ها دنیایی و قابل جبران هستند ولی فرصت هایی هم هستند که چون قابل جبران نیستند برای از دست رفتن شان در دنیا و آخرت حسرت می خوریم (حسرت مؤمنین با حسرت بازندگان متفاوت است) اصلی ترین و مهم ترین حسرت ها فرصت سوزی ها در ایام جوانی است دوره ای که با شتابِ حیرت انگیزی می گذرد و به قولی ستاره ای است که تنها یک بار در آسمان عمر طلوع می کند و با رفتنش آه و حسرت بر جا می گذارد
جوانی همان بهار عمر است که خواه نا خواه خزان دامنگیرش می شود و چون زمستانِ عمر فرار رسد همه ی برگ و بارش می ریزند و توان و قدرتِ جسم رو به کاهش می روند وای بر کسی که درخت جوانی اش را تقویت نکرده باشد و وای بر کسی که برای تقویت شاخ و برگ ها و به بار نشستن ثمره ی درختانش باغبان خوب و دلسوزی نباشد این شخص با رسیدن زمستانِ عمر، مدام باید حسرت بخورد که کاش چنین کرده بودم و کاش چنان نکرده بودم ولی فرد زمان شناس و آنکه فرصت ها را غنیمت شمرده و با برنامه ریزی کارهای دنیوی و اخروی اش را سامان بخشیده و از نسیم روحبخش سحر و خلوت کردن با خدای خویش بهره برده و در مرز خودش حرکت کرده شادمان است که نه تنها فرصت سوزی نکرده که فرصت سازی هم کرده است...
ادامه دارد