برخی از آداب و سنت ها ولو منسوخ شده باشند در یاد و خاطره ها می مانند مانندِ دو سنت ماندگارِ مراسم عروسی و عزاداری که غریبانه ایستاده اند و همچنان نفس می کشند
حال که قلم به این سو چرخید می خواهم یک بار دیگر با نقبی به گذشته ی بهمن آباد، از داشته ها و آداب و رسومِ میراثِ پیشینیان بنویسم
می خواهم از بهمن آباد،روستای کوچکِ امروز و شهر بزرگ و آباد دیروز بنویسم که سالها برای پر آوازه کردنِ نام ساکنانش چون شمع سوخت و روشنی بخشید
البته جای خوشوقتی است که در بهمن آباد هنوز مراسم عروسی در قالب آداب و رسوم محلی به صورت نمادین و نه کلی بر گزار می شود ولی نمی توان چرخ دوران و گذر زمان را نا دیده گرفت
گرچه برخورد سنت و تجدد و تحت تأثیر قرار گرفتن جوانان از تکنولوژی قابل انکار نیست ولی می شود با نزدیکتر کردن دلها حتی به صورت نمادین، سنت های پسندیده را احیا کرد که البته این وظیفه بیشتر بر عهده دهیار و شورای روستاست که با مطالعه ی پیشینه و فرهنگ و داشته های روستا اقداماتی را در جهت انتقال اطلاعات به نسل جوان گام بر دارند و روشنگری کنند
نمی خواهم در این روزهای خجسته کامتان را تلخ و دلتان را یخ زده و نومید کنم بلکه می خواهم با من به گذشته ی نه چندا ن دور سفر کنید تا هر چه بهتر با آداب و رسوم زادگاه اجدادی خود آشنا شوید سفری بی هزینه در این روزهای پر هزینه که مبارک هم خواهد بود ان شاءالله
در قدم اول یک راست می رویم سر آداب و رسوم ازدواج که پایه های اصلی زندگی مشترک که به معنای مرد شدن پسر و زن شدن دختر است...
ادامه دارد