کسی که توجّه به رحمت و مغفرت الهی دارد نومید نمی شود
انسان بی اراده نمی تواند به گشایش امید داشته باشد انسان بی اراده و پوچ انگار هر گونه تلاش برای کامیاب شدن را بی ثمر می داند از این رو باید از افراد منفی گو و منفی باف که مدام از نا امیدی می گویند دوری کرد
استاد همیشه تأکید داشتند به جای نشخوار کردن، فکر کنیم نشخوار شما را به گذشته ای می برد که به هر دلیل یا شکست خورده اید و یا موفق نشده اید
نشخوار شما را به حسرتگاه می برد و گرد نومیدی بر دل تان می ریزد ولی تفکر درست و سازنده ای که در آن توکل باشد گرد غم از دل تان پاک می کند و راه را نشان می دهد
ما به سویی می رویم که پیش تر فکرش را کرده ایم فکرِ امواجی تولید می کند که از آن بی خبریم.
برای اینکه نا امیدی در دل مان خیمه نزند بهتر است با افراد مثبت اندیش و مهربان و شاد نشست و بر خاست داشته باشیم توده ی مردم از آدم های نا امید و عبوس و تند مزاج و متکبر و ناشاد دوری می کنند چرا شوخ طبع ها بیشتر مورد توجه و اقبال مردم قرار می گیرند؟حتی در مذهبی بودن هم کسی جذب آدم خشکه مقدس مأب های سختگیر نمی شود
مگر نه این که زندگی مانند آینه‌ای است که همیشه تصویر ذهن خودمان را منعکس می‌کند؟ بدیهی است افراد مثبت، مهربان، شاد و باگذشت، دنیا را مانند خودشان در آینه دلشان شاد و دلنشین می‌بینند و بر عکس،افراد منفی، غمگین، ناراضی و کینه‌جو تصاویر سخت و تاریکی و ظلمات را می بینند
دل باید آمادگی پذیرش امید و پیروزی و شکست و غم و شادی را داشته باشد به قول حضرت مولوی:

ای دل اگرت طاقت غم نیست برو
آواره ی عشق چون تو کم نیست برو

ای جان تو بیااگر نخواهی ترسید
ورمی ترسی کار تو هم نیست برو...
ادامه دارد