جای کاشت بذر امید در دل است این بذر را می شود در دل همسر و فرزند و یا هر غریبه و آشنا کاشت
هر دلی خود به خود آمادگی پذیرش بذر امید را ندارد باید همچون کشاورز کار آزموده زمین دل را آماده کرد و آن وقت بذر پاشید و درخت کاشت
کاشت بذر امید به تنهایی کافی نیست این گل نورس یا نهال کوچک نیاز به آبیاری و مراقبت جدی دارد گل ها خیلی زودتر از آنچه فکرش را بکنیم دچار افسردگی می شوند
دلیل این همه پریشان احوالی و نا بسامی خانواده ها عدم شناخت نگهداری گل(امید) است
وقتی انسان نقش خود را در خانه و محل کار بی ارزش بداند خود بخود دچار پژمردگی می شود خانمی که به شوهرش می گوید بود و نبود تو برایم فرقی ندارد اقتدار مرد از درون فرو می ریزد و او احساس تهی شدن و پوچ بودن می کند
زن نیز وقتی احساس کندجایگاه خود را در خانه به عنوان همسر از دست داده دچار افسردگی شدید می شود که درمانش به درازا می کشد
محققان به این نتیجه رسیده اند که شیوع افسردگی در زنان و مردان یکسان است ولی خانم ها بیشتر به دنبال درمان هستند ولی آقا یان پنهان کاری می کنند و درد و غم شان را کمتر بروز می دهند
همه ی این ها به امید مربوط می شود کسی که نتواند بذر امید را در دلش بکارد و یا قادر نباشد به بذر امیدش رسیدگی کند بذر خود بخود خشک و پژمرده می شود و رفته رفته جای گل خار می روید بدیهی است خار لطیف نیست .
اگر درخت امیدت سر سبز و شاداب و با ثمر باشد هم خودت زندگی خواهی کرد و هم به اطرافیان زندگی می بخشی اما اگر درخت امیدت بخشکد و دلمرده و پژمرده شود نه خودت زندگی خواهی کرد و نه به دیگرا...
ادامه دارد