شب جمعه و آلبوم عکس و خاطراتِ غیر قابل تکرار
شب جمعه که از راه می رسد عکس های آلبوم مان را در قاب نگاه مان می گذاریم و با حسرت به تماشای عکس های پدر و مادر و برادر و خواهر و پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها و خیلی از فامیل و خویشان و همسایه ها و همبازی های دوران کودکی می نشینیم و یا عکس های دست جمعی از عروسی های محلی را که در کوچه پس کوچه های روستا دست می زنند و شادی می کنند و ترانه می خوانند همه ی این ها دل مان را به درد می آورد وقتی عکس ها هستند ولی صاحبان عکس ها نیستند
شب جمعه و یادی از رفتگان؛
نمی دانم چگونه است که گورستان یا خانه های ابدیِ رفتگان همچون آهن ربا آدمی را به سوی خود می کشند
می گویند خواسته ی صاحبخانه است که مهمان را به سوی خود دعوت می کند تا دستی بر خاکش نهد و هدیه ای به عنوان فاتحه تقدیمش کند
می گویند وقتی وارد نورستان مردگان می شوی اختیار از دستت می رود و بی آنکه بخواهی مهمان یکی از خانه های ابدی شده اید
برای کسی که به هر دلیل توفیق نیافته به زیارت عزیزِ در گذشته اش برود کافی است حمد و قل هوالله بخواند یا دستِ ناتوانی را بگیرد و به طور کل خیراتش را نثار روح در گذشته کند مطمئن باشد زودتر از برق بدستش می رسد
یاد زنان و مردان روستا به خیر و نیکی و روحشان شاد باد که وقتی پس از یک روز کار و تلاش در صحرا سر کوچه و میدان ها و خیابان ها گرد هم جمع می شدند و با گفتگو و درد و دل های دوستانه و شوخی های نشاط آور خستگی را از جسم و جان به در می کردند افسوس که با رفتن شان خانه ها و کوچه های روستا خلوت و سوت و کور شدند
انسان ها در طول زندگی با غم و غصه های فراوانی مواجه می شوند اما در این میان رنج و غم از دست دادن جوان تلخ و ناگوار است ضمن ابراز همدردی با بازماندگان جوان از دست داده برای تک تک شان صبر جمیل و اجر جزیل مسئلت می نماییم
شادی روح پدران و مادران و همه ی آن هایی که به گردن مان حق دارند به ویژه جوانان عزیز در خاک خفته و همه ی تازه در گذشتگان رحم الله من قرا الفاتحه مع الصلوات.
🌺(اللهم صل علی محمد وآل محمد🌺