قاسـم مـلا         

سلام امروزم را به تو تقدیم می کنم قنات مایه ی حیات
 ای پیرترین و ماندگارترین و با وفاترین میراثِ بر جا مانده از گذشتگان
ای عزیزِ جای گرفته در قلب ها
ای خادمی که مخدومین به نامت مباهات می کنند
بی مهری های ما را چون همیشه از یاد ببر و همچنان بجوش
کاریز را چون اجدادمان دوست می داریم که پس از این همه سال هنوز نفس می کشد و بی منت تشنگان را سیراب می کند کاریز که عمری به قدمت تاریخ بهمن آباد دارد از دیرباز تا کنون همچون شریان خون،روستای بهمن آباد را آباد داشته و نام  و یادش را جاودانه کرده است
 همه ما با شریانِ حیات بخشِ روستا آشنای داریم و  محض تماشا هم که شده سر در آخرین حلقه ی چاه کرده ایم همان حلقه چاه هایی که زنجیروار به هم متصل اند و آب را از کوهستان به کندوا و سپس به مزارع و یا کویرستان می رسانند کنداوا را (نوعی آب راه یا کانال) نیز همه ی دیده ایم، کنداوا راه آبی است که آب در آن جریان دارد و هر چند وقت یک بار بزرگترهای ما برای لایروبی اش زحمت های فوق العاده ای می کشیدند ولی شوربختانه بسیاری از آن عزیزان  و بیل به دستان که صدای علی علی علی یا علی گفتن شان گوشنواز بود دیگر در میان ما نیستند و به دیار باقی شتافته اند و آن هایی هم که مانده اند توانِ چندانی برای لایروبی ندارند گرچه کنداوا هم به معنای قدیم وجود ندارد.
کاریز برای همه عزیز است به همین دلیل و دیگر دلایل، وقتی آثار کسالت و ناراحتی در او می بینیم برایش نگران می شویم و برای سلامتی اش دعا می کنیم.کاریز بهمن آباد پیرترین و ماندگارترین آثار گذشتگان ماست که سال های سال است وفاداری اش را به همه ی اهالی اعم از کشاورز و غیر کشاورز اثبات کرده است
امیدواریم بهمن آبادِ عالِم خیز که در گذشته شهری بزرگ و معتبر بوده به طور شایسته مورد توجهِ  صاحب نظرانِ صاحب قلم  و فرزندانِ فرهیخته بهمن آباد قرار گیرد ان شاءالله...
ادامه دارد