دعا یعنی گشایش پنجره ی امید
دعا یعنی گشایش پنجره ی امید (1)
یعنی بهانه ای برای آشتی با خود و خدای خود.
و بهانه ای برای قطع فصل و اندیشیدن به وصل
شب چله در میان دعا و خیر خواهی برای یکدیگر با زیبایی هر چه تمام تر گذشت وقتی دعا ها از مسیر تلفن و فضای مجازی عبور می کرد همه ی ما غرق در احساسات و باورهای دوستان و اقوام می شدیم و بی درنگ در حق شان دعا می کردیم.
بهترین هدایای دیشب دعاهای از دل بر خاسته پدران و مادران و بزرگترها برای عزیزانشان بود.
همه ی انسان ها دعا می کنند دعا یعنی در اوج نا امیدی و گم شدن امیدوار بودن به پیدا کردن راه
یعنی هدایت خواستن از حضرت دوست که همه ی راه های سعادت و کمال به سوی اوست
دعا یعنی گشتن برای پیدا کردن تابلوهای راه
مراقب باشیم تابلوهای زندگی مان کج نشوند
زیرا با کج شدنِ تابلوهای جاده زندگی راهمان را گم می کنیم و به بیراهه می رویم
و اگر هم تابلویی وجود نداشته باشد در بیابان زندگی سر گردان و گمراه می شویم
پروردگارا!
یاری ام کن تا بر سرِ دو راهی و چند راهی در جاده ی زندگی همه ی تابلو های فریب را نادیده بگیرم و تنها تابلوی تو را ملاکِ انتخابِ راهم قرار دهم
ای خدای مهربان!هر گز روا مدار تابلوهایی که باید راهنمایم باشند با کمترین باد و باران های موسمی و سیل های فصلی(گناه) کج شوند و این بنده ناچیزت در باتلاق کجروی های غیر قابل بر گشت گرفتار شود
می دانم که چنین نمی شود می دانم درِ باغ آسمانت همیشه به رویمان باز است و با نصب تابلو(هدایت) ما را به سوی کمال رهنمون بوده و خواهی بود.
پروردگارم!
کمکم کن وقتی برای عبادت تو آماده می شوم تمامیِ بت های امروزی که در شکل و رنگ ها و اندازه های مختلف در برابرم خودنمایی می کنند از نظرم دور شوند تا با خیالی آسوده و به دور از وسوسه رو به سوی تو تکبیر زنم و امید به رحمت تو داشته باشم و تنها از تو کمک به خواهم...
ادامه دارد