نقبی به خاطرات دوران مدرسه (14)
بِ بِهَنِه عکسِ مِدرِسه که دِکانالِ بِهمن آباد خبر و کانالِ سِویز دِی یُم
چَن رِز پیش یَک عَکسِ قِدیمی دِستِ جِمعی دِی یُم دِکانالِ سِوِز و بِهِمن آبادخبر،که مِربوط مِشُد بِ دورانِ کِه بِه مدرسه سِوِز مِرَفتِم، همیتو دِلُم رَف به چَن سال پیش که شَگِردِ مِدرِسَه بی یِم، بِ یادِ رِفِقا و دوستا و همکلاسی ها اِفتی یُم،مُگُم عَجَب دِم دِستگایِ دِرِس کِردَن دِ اِی دُورِ زِمَنَه.مَ که سَر بِ دِر نَمِنُم تِلگرام چیش هَس،مِگِن جِوونا دِعا سُلوم مینویسِن عَکِس مِفرستِن جل الخالق
عکسِ که دی یُم دِلُم مُخواس به همه اونای که دِمینِ قابِ عکس بی یِن تلفن کُنُم بُگُم همکلاسی جان العون دُکُج هستی چِکَر مِنی؟
مِدَنُم سِرِ کِلِّه هَمشو اِنگار بَرف اَمیَه سِفِدِ سِفِد رِفته و مِدَنُم هَمه اونایِ او زمان بِچه مدرسه ای بِی یِن بزرگ رِفتَن و زَن بِگِفتَن و بِچه ها شُر عَرِس و داما کِردَن،
امان از گذرِ عُمر.
دِگَه وَخ نَدَرُم از سَگِ حسین مَعصیم بِنویسُم شو تا به خیر بَشه.
ترجمه؛
به بهانه ی عکس مدرسه که در کانال بهمن آباد خبر و سویز دیدم.
چند روز پیش یک عکس قدیمی و دست جمعی دیدم تو کانال سویز و بهمن آباد خبر، که مربوط می شد به دورانی که به مدرسه سویز می رفتیم،با دیدن عکس همینطور دلم رفت به چند سال پیش که شاگرد مدرسه بودم به یاد دوستا و رفقای اون دوره افتادم.
میگم عجب دم و دستگاهی درست کردن در این دوره و زمانه من که سر در نمیارم تلگرام چی هست ولی میگن جوان ها نامه برای هم می نویسن و عکس میفرستن جل الخالق!
عکس رو که دیدم دلم می خواست به همه اونایی توی قاب عکس بودن تلفن کنم به آن ها بگم همکلاسی جان الآن کجا هستی و چه کار می کنی؟
می دونم سر و روی همه ی آن ها سفید شده انگار برف باریده و می دونم همه ی انایی که زمانی بچه مدرسه ای بودن بزرگ شدن و زن گرفتن و بچه ها شون رو عروس و داماد کردن،امان از گذرِ عمر
دیگه وقت ندارم از سگ حسین معصیم بنویسم.
شب تان به خیر...
ادامه دَرَه