عیـــــــــــــــــــــــــــــــــد سعیـــــــــــــــــــــــد فـطــــــــر بـــــــــــــــــــــر شــــــــــــــما مبــــــــــــــــــــار:

            

مفهوم عید

عید بر عاشقان مبارک باد

عاشقان عید تان مبارک باد

بر تو ای ماه آسمان وزمین

تا به هفت آسمان مبارک باد

می گویند عید تنها یک بار در قران کریم به کار رفته است

اللهم ربنا انزلنا علینا(سوره مایده 114) در تفسیر نمونه ذیل این آیه گفته شده است :عید در لغت ،از ماده عود به معنی بازگشت است ولذا به روزهایی که مشکلات از قوم وجمعیتی بر طرف می شود وبازگشت به پیروزی ها وراحتی های نخستین می کند عید گفته می شود

در اعیاد اسلامی به مناسبت اینکه در پرتو اطاعت یک ماه مبارک رمضان ویا انجام فریضه حج ،صفا وپاکی فطری نخستین، به روح وجان باز می گردد عید گفته شده است

حضرت علی (ع) می فرماید هر روز که در آن معصیت خدا نشود روز عید است (زیرا روز ترک گناه روز پیروزی وپاکی وبازگشت به فطرت نخستین است) برای واژه ی عید معانی مختلفی ذکر کرده اند از جمله گفته اند عید در اصل از فعل عاد (عود) یعود اشتقاق یافته است از جمله خوی گرفته، هر چه باز آید، از اندوه وبیماری وغم وشادی واندیشه ومانند آن.

به گفته ازهری عید در نزد عرب زمانی است که در آن شادیها یا اندوهها با ز گردد وتکرار می شود ابن عربی آن را منحصر به شادی ها دانسته است

واژه ی عید را هر چه بدانیم وهر جه بنامیم با آمدنش یعنی ماه رمضان با تمام معنویتش تا یک سال دیگر از میان ما رفت وهمان طور که گفتیم عید فطر روز با زگشت به فطرت است  به عبارتی عید به معنای بازگشت وفطر به معنای فطرت است.ما که فطرت پاک خود را در طول یک سال بر اثر جهل وغفلت آلوده به بدترین گناه می کنیم ماه رمضان فرصتی است دوباره تا غبارهای جهل وغفلت را از خود دور کنیم ودر اقیانوس رمضان خود را تطهیر نماییم وروز عید فطر را از آن جهت جشن بگیریم که به فطرت خویش باز گشته ایم عید فطر روزی است که مومن روزه دار به شکرانه قبولی طاعات وعباداتش وتوبه ومناجاتش ،این را میمون وخجسته می داند.

عارف وارسته ملکی تبریزی در باره ی عید فطر آورده است عید فطر  روزی است که خداوند آن را از میان دیگر روزها بر گزیده است و ویزه هدیه بخشیدن و جایزه دادن به بندگان خویش ساخته و  آنان را احازه داده است تا در این روز نزدحضرت او گرد آیند و بر خوان کرم او بنشینند وادب بندگی بجای آرند ،چشم امید به درگاه او دوزندواز خطاهای خویش پوزش خواهند،نیازهای خویش به نزد او آرندوآرزوهای خویش از او خواهندونیز آنان را ئعده ئمزده داده است که هر نیازی به او آرند،بر آورد وبیش از آنچه چشم دارندبه آنان ببخشند واز مهربانی و بنده نوازی،بخشایش وکارسازی در حق آنان روا داردکه گمان نیز نمی برند(المراقبات ص۱۶۷ میرزا جوادآقا ملکی تبریزی)