چقدر از امام ابو الحسن على بن موسى الرضا عليه السلام می دانیم؟(1)
محبت و زیارت خوب است که با معرفت باشد.
روز يازدهم ماه ذيقعده سال 148 هجرى در مدينه در خانه ى امام موسى بن جعفر (ع) فرزندى چشم به جهان گشود كه بعد از پدر تاريخساز صحنه ى ايمان و علم و امامت شد.او را«على ناميدند و در زندگى به «رضا»معروف گشت.
مادر گرامى او«نجمه » نام دارد،و در خردمندى و ايمان و تقوى از برجسته ترين بانوان بود اصولا امامان پاك ما همگى از نسل برترين پدران بودند و در دامان پاك و پر فضيلت گرامى ترين مادران پرورش يافتند.
امام رضا عليه السلام در سال 183 هجرى،پس از شهادت امام كاظم (ع) در زندان هارون،در سن سى و پنج سالگى بر مسند الهى امامت تكيه زد و عهده دار پيشوايى امت شد.امامت آن گرامى همانند ساير ائمه ى معصومين عليهم السلام،به تعيين و تصريح رسول خدا صلى الله عليه و آله،و با معرفى پدرش امام كاظم (ع) بود،امام كاظم عليه السلام پيش از دستگيرى و زندان، مشخص كرده بود كه هشتمين امام راستين و حجت خدا در زمين پس از او كيست،تا پيروان و حقجويان در ظلمت نمانند و به كجروى و گمراهى نيفتند.
«مخزومى »مى گويد:امام موسى بن جعفر عليهما السلام ما را احضار فرمود و گفت:
-آيا مى دانيد چرا شما را طلبيدم؟ -نه!
-خواستم تا گواه باشيد كه اين پسرم-اشاره به امام رضا (ع) -وصى و جانشين من است... «يزيد بن سليط »مى گويد:براى انجام عمره به مكه مى رفتيم،در راه با امام كاظم روبرو شديم، و به آن حضرت عرض كردم:اين محل را مى شناسيد؟ فرمود:آرى.تو نيز مى شناسى؟ عرض كردم:آرى من و پدرم در همين جا شما و پدرتان امام صادق عليه السلام را ملاقات كرديم و ساير برادرانتان نيز همراه شما بودند،پدرم به امام صادق عرض كرد:پدر و مادرم فدايتان،شما همگى امامان پاك ما هستيد و هيچ كس از مرگ دور نمى ماند،به من چيزى بفرما تا براى ديگران باز گويم كه گمراه نشوند.
امام صادق به او فرمود:اى ابو عمارة!اينان فرزندان منند و بزرگشان اين است-
ادامه دارد