سفرنامه قاسم ملا در محرم 97 (29)
5 شنبه 29 شهریور و دهم محرم
مراسم تعزیه خوانی آنطور که هست و یا آنگونه که باید باشد؟
به دوستان مازندارنی ام گفتم؛ شما عادت کرده اید تعزیه را به صورت تقلیدی اجرا کنید از این رو هرگونه تغییری برایتان سخت می نماید من شاهدم که در خیلی از جاها آداب تعزیه خوانی را نمی دانید ولی چون مردم با خواندنِ جانسوز شما گریه می کنند تصور می کنید رعایتِ آداب را کرده اید یکی از روحانیون بهمن آباد ما حرف جالب و دلنشینی زدندایشان گفتند؛وقتی منبر می روند به این فکر کند که حد اقل دو یا چند نفر پای منبرش هستند که از آگاهیِ بیشتری بر خوردارند و آن ها را نیز باید مد نظر داشته باشد.
در تعزیه خوانی نیز باید این حداقل ها را در نظر گرفت.یادمان باشد خلقت بشر بگونه ای است که هیچکس نمره اش بیست نیست پس تصور نکنیم اگر مطلب می نویسیم و یا می خوانیم عالی هستیم.
پرسیدند؛ چه جاهایی از تعزیه ی ما اشکال دارد؟
گفتم؛شما تعزیه ی مسلم را خواندید نقش معقل و هانی هیچ سنخیتی با آنچه هست و باید باشد ندارد هیچکدام از بایدها رعایت نشد اصلا" هانی(که البته مسلم بن عوسجه و...باید باشد) به درستی ایفای نقش نمی کند فقط یک نوشته ای را بطور سنتی و تقلیدی می خواند که این درست نیست.
روزعاشورا نیز نحوه ی گفتگوی عباس و شمر اشکال عمده دارد به خصوص زمانی که عباس نقش بر زمین می شود متن برخی از اشعار که بطور سنتی خوانده می شود باید برای همیشه حذف می شد به خصوص وقتی شمر می گوید؛بنگر به دستم یک جام آب است که عباس جواب می دهد؛ یک جرعه ای ده ظالم ثواب است!
در نقطه ی پایانیِ تعزیه که امام به میدان می رود نیز اشعار ملتمسانه ای وجود دارد که تقاضای آب می کند،
باور کنیم این اشعار سخیف اهانت آشکار به آقا و سرور آزادگان امام حسین(ع) است...
ادامه دارد